Koha mbaroi per Vo Van Hong kur policia theu derën e banesës së tij të zymtë mbi Piceri Milano në lagjen kryesisht emigrantë Anderlecht të Brukselit. Ndërsa Hong, 45 vjeç, shikonte nga një dyshek në dysheme, oficerët zbuluan gjashtë pasaporta që ai përdorte -katër vietnameze dhe dy kineze të paktën tre iPhone të futur në një çantë mbi supe dhe valixhe plot me letra identiteti të njerëzve të tjerë.
Bastisja e mëngjesit në banesën e Hong-ut shtatë muaj më vonë ishte kulmi i një hetimi të mundimshëm nga prokurorët federalë belgë, me ndihmën e policisë britanike, për të kapur njeriun që ata besonin se ishte në zemër të një rrjeti global që tregtonte mjerimin njerëzor.
Ata pretenduan se banda e Hong-ut ishte përgjegjëse për transportimin e paligjshëm të 335 emigrantëve vietnamezë në Evropë nga Azia dhe 195 personave në MB. Tregtia, sipas dokumenteve të gjykatës belge, vlerësohej të ishte të paktën 6 milionë funte.
Një viktimë ishte një vajzë 15-vjeçare, e cila u detyrua të merrej me prostitucion në Bruksel për të paguar borxhet e saj. Një tjetër ishte një djalë 17-vjeçar, i cili kishte nisur udhëtimin e tij nga Vietnami duke u transportuar me avion në Rusi me pretendimin se kishte ndjekur Kupën e Botës të futbollit si tifoz.
Hong ishte “në krye të hierarkisë” dhe “udhëheqësi i padiskutueshëm i organizatës kriminale”, përfunduan gjykatësit, pasi e burgosën për 15 vjet pas gjyqit të tij në Bruges. Hetuesit vërtetuan se Hong ishte i përfshirë personalisht në rekrutimin e viktimave nga Vietnami i tij i lindjes dhe organizoi transportin e tyre në Evropë dhe Britani për tarifa shpesh më të larta se 30,000 £.
Ai punësoi një rrjet taksistësh të korruptuar për të lëvizur emigrantët nga një vend në tjetrin. Pasi arritën në Bruksel, dokumentet e tyre të identitetit u konfiskuan dhe ata u mbajtën në shtëpi të sigurta si burg, të drejtuara nga Hong dhe togerët e tij, përpara se të kontraktoheshin me transportues kriminelë që bënin kalimin përfundimtar nga kontinenti në MB.
Hong ishte aq i pamëshirshëm sa u kap në telefonata të përgjuara duke i përshkruar klientët e tij si “pula” dhe thuhet se kishte dërguar një nga kushërinjtë e tij drejt vdekjes ne kamionin per në Essex.
Çuditërisht, hetuesit ende nuk e dinë identitetin e tij të vërtetë dhe gjurmët e gishtave të tij nuk përputhen me asnjë të dhënë në Vietnam. Hong mendohet të jetë një nga dy pseudonimet tjetri është Hoang Van Thong – që ai ka përdorur që kur mbërriti ilegalisht në Belgjikë katër vjet më parë. Në gjyqin e tij në janar, avokati i tij pretendoi se ai ishte larguar nga Vietnami pasi biznesi i tij dështoi dhe se ai gjithashtu ishte “viktimë” e kontrabandistëve të njerëzve.
Pak pas orës 1 të mëngjesit të 23 tetorit 2019, shoferi i kamionit Maurice Robinson hapi dyert e një kontejneri të mbyllur që sapo kishte marrë nga portet e Purfleet në Thames.
Brenda rimorkios ishin trupat e pajetë të 28 burrave vietnamezë, tre djemve adoleshentë dhe tetë grave që ishin mbytur në temperatura deri në 38 gradë Celsius pasi udhëtonin me një traget nga porti belg i Zeebrugge. Disa ishin përpjekur të dilnin nga kontejneri, duke lënë gjurmë të përgjakshme duarsh në panelet brenda.
Ashtu si mijëra emigrantë vietnamezë përpara tyre, viktimat e Essex u kishin paguar kontrabandistëve shuma të mëdha parash për të filluar një jetë të re në MB.
Eamonn Harrison, 25 vjeç, nga Co Down, u burgos vitin e kaluar për vrasje nga pakujdesia pasi mblodhi viktimat e Essex-it nga një pikë takimi pranë Dunkirk në Francë dhe e drejtoi rimorkio për në Zeebrugge.
