Nigel Farage, i njohur si Babai i Brexit-it, ka propozuar një plan radikal për të arrestuar dhe deportuar rreth 600 mijë azilantë nëse partia e tij Reforma fiton në zgjedhjet britanike pas katër vjetësh. Ai shikon kryesisht azilantët që mbërrijnë me gomone nga La Manshi si targetin e tij. Farage, një politikan që shpesh akuzohet për spekulim dhe oportunizëm, beson se këtë krizë migracioni po e shfrytëzon për përfitime politike, ndërsa sondazhet tregojnë se përkrahja për të është në rritje.
Britania e Madhe aktualisht nuk mund të zbatojë Konventën e Dublinit që lejon rikthimin e azilantëve në vendet e para të sigurta në BE, një problem që Farage e lidh me ndikimin e falsitetit në fushatën për Brexit. Pjesa më e madhe e azilantëve që hyjnë në Britani vijnë nga Franca, dhe akuzat ndaj qeverisë për paaftësi në menaxhimin e kësaj situate janë në rritje.
Një sondazh i fundit tregon se 71% e britanikëve besojnë se lideri laburist Keir Starmer nuk po e zgjidh dot krizën e migracionit, me 56% të këtyre votuesve që janë laboristë. Farage shfrytëzon këtë perceptim dhe përfundon që partia e tij është 22 pikë përpara laburistëve në sondazhe.
Megjithatë, partia e tij gjithashtu ballafaqohet me kritika, sidomos për politikat e saj, të cilat disa i përshkruajnë si “të shkruara në një paketë cigaresh”. Ndërkohë, ndonëse ai premton 2 miliardë sterlina për këtë proces, ka shumë pyetje në lidhje me mënyrën se si do të arrijë të deportojë azilantët në vende si Afganistan, Eritrea, ose Iran. Në këtë drejtim, marrëveshjet me vende si Albania janë gjithashtu të paqarta, me Shqipërinë që refuzon të bëhet “kosh për emigrantë”.
Politikanët britanikë nuk duket se kuptojnë se përse Britania ka fituar reputacionin si El Dorado për emigrantët, ndonëse ndryshimet klimatike po rrisin flukset e emigrantëve. Çështja e kalimeve me gomone mbetet e komplikuar dhe përmenedhimi i saj kërkon strategji më të qarta e të efektshme, përfshirë mundësi të qenësishme si monitorimi detar. Në fund, Nigel Farage mbetet një figurë polemike dhe ambicioze në skenën politike britanike.
