Një studim i ri shkencor tregon se shkrirja e akullit detar në Arktik është ngadalësuar ndjeshëm në dy dekadat e fundit. Sipas autorëve, që nga viti 2005 nuk ka pasur rënie statistikisht domethënëse në shkallën e shkrirjes, pavarësisht rritjes së vazhdueshme të emetimeve të karbonit nga djegia e lëndëve djegëse fosile. Kjo ngadalësim është habitshëm dhe lidhet me ndryshime natyrore në rrymat oqeanike që mund të kenë neutralizuar temporary efektet e ngrohjes globale.
Megjithatë, ekspertët paralajmërojnë se kjo është vetëm një ndërprerje e përkohshme; pritet që në pesë deri në dhjetë vitet e ardhshme, shkrirja të rifillojë me dyfishin e shpejtësisë mesatare. Sipërfaqja e akullit detar në muajin e spikatur, shtator, është përgjysmuar që nga vitit 1979, dhe kriza klimatike vazhdon të jetë “pa diskutim reale”. Ndryshueshmëria natyrore që ndikon në ngadalësimin lidhet kryesisht me luhatjet shumëdekadëshe në rrymat okeanike.
Dr. Mark England, udhëheqës i studimit, shprehet se është befasuese që ndonëse diskutohet për një përshpejtim të ngrohjes globale, shkrirja e akullit ka pësuar një ngadalësim. Ai shton se këto ndryshime natyrore na japin një kohë shtesë për të vepruar, por ky është një fenomen i përkohshëm. Studimi, i botuar në Geophysical Research Letters, analizoi të dhënat nga vitet 1979-2024 dhe tregoi se humbja e akullit vazhdon të përshpejtohet pas periudhave të ngadalësimit.
Ekspertët e tjerë, si Prof. Julienne Stroeve dhe Prof. Andrew Shepherd, gjithashtu theksojnë se edhe pse sipërfaqja e akullit nuk duket se po zvogëlohet, trashësia e tij vazhdon të bjerë. Edhe temperatura globale ka kaluar periudha me rritje të ngadaltë, por kjo nuk e ka ndalur grumbullimin e nxehtësisë.
Dr. England shprehet se ky ngadalësim nuk vë në dyshim krizën klimatike. Ai thekson rëndësinë e komunikimit të qartë për këto trends, duke parandaluar kështu keqkuptimet mbi situatën aktuale të klimës.















