Gjatë seancës për herë të parë në Gjykatën Kushtetuese, kryebashkiaku Erion Veliaj paraqiti argumentet e tij lidhur me ankimimin ndaj shkarkimit të tij. Ai e krahasoi arrestimin e tij me një skenar të ngjashëm me “rrëmbimin e Medellin të Kolumbisë”, duke shprehur ironinë për eficencën e shpejtë të Këshillit Bashkiak.
Veliaj theksoi se brenda vetëm 8 orëve ishin marrë 8 vendime administrative, një numër rekord sipas tij. Ai shprehu shqetësimin se, pavarësisht situatave të vështira si pandemia dhe tërmeti, nuk kishte pasur ndonjëherë shpejtësi të tillë në miratimin e vendimeve. Kryebashkiaku tha se kishte kërkuar ndihmë për lloj-lloj situatash dhe se kishte pasur vështirësi në marrjen e informacionit për procesin e vendimmarrjes.
Ai gjithashtu shprehu shqetësim për fyerjen që ndjeu nga pjesëtarët e Këshillit, duke theksuar se si ky qëndrim ndaj tij ishte një keqkuptim i përkushtimit të tij për punën dhe shërbimin publik. Veliaj e imagjinonte se nëse retrospektivisht do t’i kishte shkuar në sy, ndoshta vendimi i tyre do të kishte qenë ndryshe.
Në një reflektim më të gjerë, ai përmendi se çdo vendim i tillë mund të rezultonte në pasoja të rënda, duke sjellë një shembull nga Kolumbia, ku kryetari i bashkisë së Medellin u rrëmbye nga një organizatë terroriste dhe se pasojat e një të tilli veprimi ishin kritike për stabilitetin e vendit.
Në përmbyllje, Veliaj nënvizoi se këto situata i japin paralajmërime për të gjithë ata që ndodhen në pozita të ngjashme dhe se ndarja e informacionit dhe transparenca janë thelbësore për të parandaluar situata të tilla. Ai përmendi organizatën FARC, e cila njihet për aktivitetet e saj kriminale dhe është quajtur terrorist nga shumë vende.
Kjo seancë shërben si një pasqyrë e tensioneve jo vetëm në nivelin lokal, por edhe si një reflektim për sigurinë dhe stabilitetin institucional në Shqipëri.
