Samiti i zhvilluar në Alaska mes Presidentit të SHBA-së, Donald Trump, dhe Presidentit rus, Vladimir Putin, ka qenë një ngjarje e mbushur me biseda të mbyllura dhe një konferencë për shtyp që karakterizohej nga një kaos i dukshëm, përveçse një luftë simbolike për dominim përmes gjuhës së trupit.
Putin ka mbërritur i qetë në tapetin e kuq dhe e përshëndeti Trumpin me një gisht të ngritur, një shenjë miqësie, përpara se të ndodhte një shtrëngim duarsh. Trump reagoi me duartritje dhe një buzëqeshje, duke shprehur entuziazmin e tij: “Më në fund”. Ai e preku dorën e Putinit, një gjest i rrallë për të, dhe që mund të interpretohet si një akt i nderimit.
Ekspertët e gjuhës së trupit, si Darren Stanton dhe Patty Ann Wood, analizuan sjelljet e liderëve. Ata theksuan se Trump dhe Putin përpiqeshin të pozicionoheshin si figura dominante, duke përdorur gjeste të kontrolluara si “këmbana e kundërt” dhe kontakte fizike të përzgjedhura. Stanton vuri në dukje se dy liderët ndanin gjeste të ngjashme, në një shfaqje maçoje, ndërsa Wood vërejti se Trump nuk e përdori zakonin e tij të dominimit, përkundrazi, e mbajti dorën poshtë gjatë shtrëngimit të parë—një shenjë e nënshtrimit të qëllimshëm ndaj Putinit.
Më tej, liderët patën një moment privat në limuzinën presidenciale të Trump, e njohur si “Bisha”, përpara se të pozonin për fotografinë zyrtare. Ky moment i vetëm ndihmon në ndërlidhjen e dinamikave të kompleksitetit të marrëdhënieve mes SHBA-së dhe Rusisë, duke sugjeruar që sfidat e diplomacisë moderne shprehen jo vetëm përmes fjalëve, por edhe përmes gjuhës së trupit dhe simboleve të pushtetit që këta liderë përpiqen të transmetojnë.
Samiti ilustron se si komunikimi përtej fjalëve luan një rol të rëndësishëm në marrëdhëniet ndërkombëtare, duke njohur si lëvizjet e trupit ashtu edhe kontaktin për të shprehur qëllime dhe strategji mes dy liderëve me rëndësi globale.
