Xhemile Kapari ishte dëshmitarja e parë e një ngjarjeje tragjike në Maliq, ku ndihmoi një vajzë të mitur që ndodhet në gjendje të rëndë në QSUT. Ajo e gjeti vajzën duke qarë në oborr, ndërsa djali ishte i shtrirë barkas dhe trupi i nënës ndodhej brenda shtëpisë, e mbuluar nga tymi dhe pa shenja jete.
Kapari rrëfen se ndodhej jashtë për të hedhur plehrat kur e pa vajzën duke qarë. Duke iu afruar, vuri re se ajo dukej si e nxirë. Pasi thirri komshin, ata panë se djali ishte i vdekur, ndërsa nëna ishte brenda e gjetur nga policia dhe zjarrfikësit. Xhemile është e tronditur dhe thotë se ato ishin familje me vështirësi ekonomike, me dy fëmijë me nevoja speciale.
Vajza vinte përfaqësim autizmi dhe ishte në gjendje të rëndë, pa mundësi të fliste apo të ecte, ndërsa djali mund të ecte, por nuk fliste. Xhemile përmend se ata ishin të varfër, duke u përballur me 200 mijë lekë që nuk u mjaftonin për nevojat e përditshme, si për pampersa. Djalin e dërgonin në një qendër, por vajzën jo.
Kjo ngjarje dëshmon për seriozitetin e kushteve në të cilat jetonin këto fëmijë, të cilët kërkonin më shumë mbështetje nga autoritetet dhe shoqëria. Kjo situatë tragjike në Maliq shpalos nevojën për një vëmendje më të madhe ndaj familjeve me vështirësi dhe fëmijëve me nevoja speciale në Shqipëri.