Në Korçë, situata e të moshuarve është bërë alarmante, me raste tragjike të individëve që ndihen të haruar dhe që gjejnë vdekjen në vetmi dhe dekompozim në shtëpitë e tyre. Ky realitet përshkruan një grupmoshë të vjetër, e cila përballet me vështirësi të shumta, përfshirë mungesën e kujdesit dhe nevojave themelore, si ushqimi. Ndërsa shumë prej tyre janë të braktisur, disa kanë fëmijë që jetojnë jashtë vendit, duke e shëndrruar jetesën e tyre në një kalvar sfidash.
Në qarkun e Korçës, ekziston vetëm një qendër rezidenciale për të moshuarit, e cila ofron strehim dhe kujdes për 31 persona, e financuar nga një organizatë jofitimprurëse. Megjithatë, lista e pritjes për të hyrë në këtë qendër është e gjatë, duke treguar nevojën urgente për më shumë struktura të tilla. Punonjësi social Kostika Zdruli thekson se disa persona presin për më shumë se një vit, por shumë prej tyre ndërruan jetë gjatë pritjes, ndërsa të tjerë arritën të gjejnë zgjidhje për shkak të rrethanave të emergjencës.
Kjo situatë tregon nevojën për angazhimin institucional në mbështetje të të moshuarve, përmes politikave dhe strategjive që marrin parasysh nevojat e kësaj grupmoshe. Me popullsinë që vazhdon të plaket, Shqipëria ka urgjencën që të krijojë më shumë qendra rezidenciale dhe shërbime sociale, të cilat jo vetëm që do të sigurojnë kujdesin e duhur, por gjithashtu do të restaurojë dinjitetin e kësaj kategorie të shoqërisë, i cili është marginalizuar në vitet e fundit.
Ndërsa këto probleme vazhdojnë, tragjedi të tilla si vdekjet në vetmi shërbejnë si një kujtesë se institucioneve u nevojitet një përgjigje më e shpejtë dhe më efektive për të adresuar këto boshllëqe dhe për të ofruar një jetë më të mirë për të moshuarit.















