Mbretëresha Sirikit e Tajlandës, e njohur për elegancën dhe përkushtimin e saj ndaj zhvillimit të komuniteteve rurale, ka ndërruar jetë në moshën 93-vjeçare në një spital të Bangkokut. Ajo ishte bashkëshortja e ndjerë e Mbretit Bhumibol Adulyadej, monarkut me mbretërimin më të gjatë në historinë e vendit, dhe nëna e Mbretit aktual, Maha Vajiralongkorn.
Sirikit Kitiyakara, e lindur më 12 gusht 1932, ndihmoi në fuqizimin e popullsisë së varfër, mbështeti ruajtjen e zanateve tradicionale dhe punoi për mbrojtjen e mjedisit. Gjatë viteve ’60, ajo u bë një figurë e njohur ndërkombëtare, e cila spikaste për stilin dhe elegancën e saj në evenimente diplomatike. Vizita e saj në Shtetet e Bashkuara në vitin 1960 e solli në vëmendjen e mediave, ku u përshkrua si “elegante” dhe “feministe”.
Përveç aktiviteteve të saj diplomatike, historia e dashurisë me Bhumibol Adulyadej është e njohur. Ata u takuan në Paris dhe u martuan në vitin 1950, kur ajo ishte vetëm 18 vjeç. Çifti mbretëror kaloi më shumë se 70 vjet së bashku dhe kishte katër fëmijë.
Pas përfundimit të monarkisë absolute në Tajlandë, Sirikit u angazhua në përmirësimin e jetës së popullsisë, duke udhëtuar në provinca dhe marrë pjesë në ceremonitë mbretërore. Ajo themeloi organizatën SUPPORT në vitin 1976, që ndihmonte tajlandezët të ruajnë zanatet e tyre tradicionale dhe të rrisin të ardhurat. Gjithashtu, ishte një mbrojtëse e madhe e mjedisit, me projekte që mbronin breshkat e detit dhe jetën e egër.
Për dekada, ajo njihej si “Nëna e Kombit” përkushtimit të saj ndaj çështjeve sociale. Ndonëse stili i saj i jetesës luksoz nuk ishte pa polemika, popullariteti i saj vazhdoi të ishte i fortë, sidomos në fshatra. Pas një goditjeje në tru disa vjet më parë, Mbretëresha Sirikit u tërhoq nga jeta publike, por vazhdoi të shqyrtohej në ceremonitë dhe portretet publike.
Mbreti Vajiralongkorn shpalli një vit zie kombëtare pas vdekjes së saj, dhe funerali po mbahet me nderime të larta. Sirikit do të mbahet mend si një figurë e rëndësishme në historinë e Tajlandës, përkushtuar shërbimit ndaj popullit dhe ruajtjes së identitetit kulturor të vendit.
