Në Serie A, rezultati 0-0 është bërë gjithnjë e më i zakonshëm, me 17 barazime pa gola në 11 javë kampionat, që tregon një fenomen të përhapur që dhemb shikueshmërinë dhe emocionin e lojës. Edhe pse një rezultat i tillë mund të konsiderohet perfekt për disa, mungesa e golave thekson një problem thelbësor: nevojën për sulmues të aftë që godasin portat.
Kampionati italian është tradicionalisht i njohur për fortësinë taktike dhe fokusin në mbrojtje, duke e bërë të vështirë për skuadrat të përballen me njëri-tjetrin në lojë të hapur. Shifrat flasin qartë: deri tani, vetëm 4 ndeshje në Gjermani dhe në La Liga kanë përfunduar pa gola, ndërsa në Serie A, kjo përqindje arrin një alarmante 15.45%. Kjo situatë na rikthen në vitet ’70 dhe ’80, kur Italia ishte e njohur për mbrojtjet e saj të forta.
Ndryshimet kanë ardhur edhe falë trajnerëve si Arrigo Sacchi dhe Zdeněk Zeman, të cilët patën një ndikim të rëndësishëm në lojën e hapur. Megjithatë, në pesë vitet e fundit, Serie A ka shënuar vetëm 5% të ndeshjeve në rezultat 0-0, një nivel që duket se po rritet sërish.
Arsyet pas kësaj situate përfshijnë mungesën e saktësisë në goditje, aftësinë e portierëve për të bërë shpëtimet e nevojshme, e po ashtu dhe kohën e varfër efektive të lojës. Trajnerë të njohur si Massimiliano Allegri dhe Antonio Conte argumentojnë se titulli fiton ai që pëson më pak gola, por kjo filozofi duket se po çon në një stagnim të stilit të lojës.
Një shembull është trajneri Gasperini, i cili aktualisht udhëheq renditjen me vetëm 5 gola të pësuar, duke sugjeruar se poshtërimi i ofertës sulmuese po e kthen Serie A më shumë në të kaluarën sesa në një të ardhme të ndritur në aspektin e lojës. Nqs kjo tendencë vazhdon, e ardhmja e kampionatit italian duket e zymtë për tifozët.
