Prof. Artan Fuga shpreh skepticizëm ndaj vendosjes së një takse shtesë për shtëpitë dhe apartamentet e dyta, duke theksuar se kjo masë do të prekë jo vetëm ata që kanë mundësi financiare, por edhe shumicën e popullatës. Ai argumenton se shumë njerëz, përfshirë emigrantët, që kanë lënë shtëpitë në fshatra për të ndërtuar një jetë më të mirë në qytete, do të vuajnë nga kjo taksë. Fuga vë në dukje situatën e vështirë në të cilën ndodhen këta individë, të cilët, pas një investimi të mundimshëm, mund të detyrohen të shesin pronat e tyre.
Ai kritikon qeverinë për mënyrën sesi u jepet taksë qytetarëve pa u ofruar të drejta qytetare, duke e quajtur këtë “gjendje skllavi”. Profesor Fuga argumenton se, ndërsa vendosja e taksës mund të duket si një masë popullore që godet vetëm ata me shumë prona, realiteti është ndryshe. Sipas tij, taksa vetëm do të shtojë braktisjen e zonave rurale dhe do të ndikojë negativisht në jetën e përditshme të të gjithë qytetarëve.
Ai bën një krahasim me situatën në Evropë, duke theksuar se atje ekzistojnë masa që lehtësojnë taksat për ata me të ardhura të ulta. Në vend që të mbushin buxhetet e pushtetit lokal, Fuga sugjeron që taksat duhet të kthehen në formën e shërbimeve për qytetarët, si mirëmbajtja e infrastrukturës dhe ofrimi i shërbimeve publike. Ai thekson se taksa e shtëpive të dyta nuk duhet të jetë një mjet për të mbuluar shpenzimet e zhvillimit lokal.
Një pikë e rëndësishme në argumentin e tij është se ata që paguajnë taksa duhet të kenë të drejta të plota qytetare, duke përfshirë të drejtën për të votuar në ato zona ku kanë pronë. Fuga nënvizon se kjo është thelbësore për një demokraci funksionale dhe për të bërë të mundur që ata të kenë ndikim mbi shpenzimet e taksave të tyre.
Në përfundim, Fuga e sheh vendosjen e taksës si një veprim të gabuar, që nuk i shërben interesave të qytetarëve dhe që i lë ata pa të drejta, duke i pasuruar kështu një situatë që sjell pasiguri dhe pabarazi.
