Prej më shumë se dy vitesh, banorët e Gazës përballen me një realitet të vështirë, ku bombardimet kanë shkatërruar infrastrukturën dhe jetën e përditshme. Poetja palestineze Nima Hasan ndan përvojat e saj të dhimbshme, duke iu referuar shkatërrimit të shtëpisë së saj dhe frikës që e shoqëron çdo ditë.
Nima filloi të shkruajë poezi si një shpëtim nga realiteti brutal. Ajo e thekson se, pavarësisht dëmeve, ëndrrat dhe shpresat e qytetarëve të Gazës vazhdojnë të jetojnë. Në një videomesazh të transmetuar gjatë Festivalit Letrar për të rinj, ajo u shpreh: “Nuk e di nëse bota sot gëzon shëndet të mirë, por unë zgjohem me pasionin e një gruaje që dëshiron ta mposhtë botën.”
Nima Hasan ka një rol të rëndësishëm si punonjëse sociale, ku ofron ndihmë për fëmijët e refugjatëve, duke i angazhuar me art dhe muzikë. Ajo ndan jetesën e saj në një qendër refugjatësh, ku është e detyruar të mbijetojë me shtatë fëmijët e saj. “E dua shumë punën time dhe dashuroj të shkruaj,” thotë ajo, duke ilustruar forcat e saj për të kaluar përmes vështirësive.
Në këtë kontekst të vështirë, fëmijët e Gazës pohojnë idenë për një të ardhme të ndritur, shprehur përmes muzikës dhe aktiviteteve artistike. Ndërsa armëpushimi është zbatuar, kjo gjeneratë shpreson për një jetë më të mirë dhe më plot ngjyra, duke reflektuar guximin e tyre për të përballuar realitetin.
Përmes zërit të poetës dhe dëshmive të tjera, historia e Gazës paraqet një tablo të dhimbshme por të fuqishme të qëndresës njerëzore përballë luftës dhe vuajtjes.
