Giuseppe Bergomi, legjenda e Interit dhe e përfaqësueses italiane, festoi 62-vjetorin e lindjes më 22 dhjetor, duke ndarë kujtime të rëndësishme në një intervistë për ‘La Gazzetta Dello Sport’. Ai shprehu se është në formë të mirë, fizikisht dhe mentalisht, duke kujtuar se luajti padel me Beppe Baresin, një bashkëlojtari më të madh, dhe festa për këtë përvjetor u mbajt me familjen.
Në bisedë, Bergomi përmendi rëndësinë e ndihmës për të tjerët, duke theksuar se takimi me Romano Parnigonin e bëri të kuptojë nevojën për të dhënë diçka mbrapsht. Ai reflektoi mbi rinovimet e tij, duke shprehur se nuk ka pendesa për karrierën e tij, megjithatë ndjenjë emocionale e shoqëron atë më shumë tani.
Bergomi zbuloi momentin e tij të veçantë me Interin, lidhjen e tij të fortë me klubin që e shprehu që hera e parë që mori fanellën e ekipit të të rinjve. Ai ndan mendimin se mosha nënkupton një përkatësi të fortë, dhe se kujdeset për çdo kujtim që ka me skuadrën. Megjithatë, për një ngjarje të veçantë, ai e shpjegoi se ndjehej i respektuar për përkushtimin e tij në një klub që kishte fituar pak.
Bergomi shprehu dëshirën për të parë Interin të fitojë tituj, duke vlerësuar se skuadra është e madhe, por ka nevojë për disa përforcime. Ai është optimist për fatin e Italisë në Botëror. Kur u pyet nëse do të riluante ndonjë ndeshje, ai preferoi gjysmëfinalen e Italisë në ’90 me Argjentinën, duke përmendur atmosferën magjike në Romë.
Për të humbur shokë dhe trajnerë, Bergomi ndan dëshirën për të takuar Enzo Bearzot, duke shprehur se do t’i thoshte se mbaj në zemër mësimet e tij. Ai përmendi librat e Wilbur Smith dhe filmin “Pomodori verdi fritti” si favoritët e tij, ndërsa foli për pasionin e tij për basketboll.
Në fund, përsa i përket jetës pas futbollit, Bergomi zbuloi se do të ishte një ekonomist dhe pret që gjatë Krishtlindjeve të ruajë qetësi dhe lumturi.















