Super të pasurit e planetit, për t’i shpëtuar inflacionit dhe për të ruajtur vlerën e aseteve të tyre, blejnë objekte të rralla dhe shumë të shtrenjta, të cilat cilat i fshehin në streha bërthamore.
Në një strehë të vjetër bërthamore në Zvicër, një kompani e specializuar transporti shkarkon një kontejner.
Zona monitorohet nga roje dhe policë të armatosur ndërsa ekspertët drejtojnë operatorët e makinerive që kontejneri të ulet me kujdesin maksimal. Procesi mbikëqyret nga larg nga një biznesmen i pasur.
Në kohët kur inflacioni po rritet njerëzit më të fuqishëm financiarisht në planet, e përqendrojnë gjithë vëmendjen në mbrojtjen e aseteve të tyre. Dhe nëse thënia “cash është mbret” është ajo që ata ndjekin në shumicën e aktiviteteve të tyre, ka raste kur përpiqen të ‘heqin qafe’ cash-in, duke e kthyer atë në diçka që do të rrisë vlerën e pasurisë së tyre.
Zgjidhja e lehtë është investimi në aksione, obligacione dhe tregje të pasurive të paluajtshme. Megjithatë, në rastet e super të pasurve, menaxherët e asetevetë cilët menaxhojnë asetet e tyre hartojnë strategji investimi që synojnë “mbrojtjen” e aseteve në çdo skenar. Strategji që ripërcaktohen dhe ndryshohen, duke pasur parasysh rrethanat, megjithëse diversifikimi bazë i pozicioneve të tyre nuk ndryshon.
Kthehu në bunkerin e blinduar të Zvicrës. E cila sigurisht nuk është e vetmja. Dhjetëra strehëza bërthamore apo struktura të blinduara nëntokësore të bëra posaçërisht, të ashtuquajturat bunkerë të fundit të botës së miliarderëve, në vende si SHBA, Çeki, Zvicër, Gjermani, Francë, por edhe Greqi, shërbejnë si depo pasurie. Aty, disa dhjetëra metra nën sipërfaqen e tokës, manjatët e pasurisë mbrojnë pasuritë e tyre të patreguara nga inflacioni dh çdo e keqe që mund të vijë.
Në magazinat e bunkerëve, ku ka sisteme të posaçme për monitorimin dhe ruajtjen e niveleve të lagështisë, dritës, madje edhe oksigjenit, mbahen asetet në të cilat kanë investuar.
Piktura, skulptura dhe vepra të tjera arti, shufra ari dhe metale të tjera të çmuara, makina të rralla, koleksione të të gjitha llojeve që në shumë raste konsiderohen si “të humbura”.
Shumë herë paratë përdoren për të blerë para të epokave të tjera që sot kanë vlerë kolektive! Ato mund të shihen si joreale, por këto “investime alternative” konsiderohen si një domosdoshmëri absolute për çdo menaxher pasurie, veçanërisht kur synohet elita financiare.
Ekipet e specializuara të kompanive të mbrojtjes së aseteve monitorojnë tendencat e tregut dhe kërkojnë mundësinë e duhur për një marrëveshje që do të ruajë vlerën pavarësisht nga ngjarjet.
Mendoni se një pikturë nuk mund të jetë investim?
Merrni, për shembull, performancën e çmimeve të artit nga Jean-Michel Basquiat, një artist afrikano-amerikan që vdiq nga një mbidozë heroine në moshën 27-vjeçare në vitin 1988, pas një karriere të shkurtër. Në vitet ’80, pikturat e tij shiteshin për 22 dollarë, por shumë shpejt disa njerëz e panë talentin dhe më shumë menduan se do të ishin një investim i mirë. Vlerësimi i cili vazhdon.
Pothuajse tradicionalisht, në vitet e krizës, makinat ofrojnë fitimet më të mëdha. Jo makinat e përditshme, utilitare të qytetit, por edicionet koleksioniste që sa më të rralla të jenë aq më të shtrenjta i shesin.
Ky lloj investimi është gjithashtu më i pëlqyeri për disa nga njerëzit më të fuqishëm në planet, përfshirë pronarët grekë të anijeve, të cilët mbajnë makina unike në vende shumë sekrete, në bodrumet e Atikës apo vendeve të huaja, si Zvicra dhe Gjermania, vlen më shumë se një pasuri.
Rasti i Mercedes-Benz 300 SLR Gullëing është tipik. Në fillim të viteve 00, një prototip i tillë i harruar u ble për disa dhjetëra mijëra euro nga një biznesmen, i cili e gjeti atë në një bodrum të përmbytur në Greqinë veriore. Makina iu nënshtrua një restaurimi të gjerë dhe iu shit një miliarderi gjerman për mbi 1 milion dollarë./Protothema
