GREQI- 14 oficerët e palës greke që u arrestuan në doganën e Qafë Botës për marrje ryshfeti kanë dhënë sot deklaratat e tyre para gjyqtarit hetues të Igumenicës.
Bisedat e regjistruara dhe të përfshira në dosjen e çështjes kanë hedhur dritë mbi veprimet e jashtëligjshme të oficerëve të doganës. Sipas mediave greke, ryshfeti kishte filluar që nga marsi, ndërsa dyshohet se ata lejuan kalimin e automjeteve pa inspektim, nëse u ofrohej vetëm “një kafe”.
Bisedat që i “dogjën” oficerët
Hetimi zbuloi se personat e përfshirë kishin dhënë më shumë se 300 ryshfete, duke fituar gjithsej mijëra euro, ndërsa, sipas mënyrës së tyre të veprimit, ata merrnin paratë nga qytetarët dhe i vendosnin ato nën dy kuti kartoni që kishin në zyrë deri në mbarimin e turnit, vazhdonin t’i shpërndanin ato.
Në njërën nga bisedat e publikuara nga mediat greke, e cila raportohet se u zhvillua brenda zyrës doganore në fjalë, dy punonjës të përfshirë mund të dëgjohen duke folur për “përfshirjen” e një anëtari të ri në organizatë.
Y1: …dhe më vonë do të jeni edhe ju në… Mendoj se jua tha Z. K. (duke iu referuar kreut të zyrës doganore ).
Y2: Po, po, më tha ai…
Y1: Pak nga pak, ato paratë e xhepit…
Y2: Po, po, ma shpjegoi ai…
Y1: Kjo është arsyeja pse ndërrimi është gjithmonë i dyfishtë ose i trefishtë, në mënyrë që të jetë një vendim në grup, në mënyrë që të mos e gjejmë veten të ekspozuar…
Në një tjetër bisedë midis një qytetari që kalonte kufirin dhe zyrtarëve të doganës të përfshirë, zbulohet se zyrtarët e kuptojnë që shoferi po përpiqet të fshehë diçka dhe i kërkojnë një “kafe” që ta lërë të kalojë.
Punonjësja: Përshëndetje, kush jeni ju? (do të thotë se cilin automjet)
Qytetari: Unë jam Peugeot.
C.Y.: Në rregull, a ke ndonjë gjë aty brenda?
Qytetari: Asnjë nga…. Pak djathë, pak zarzavate, pak….
C.Y.: A keni ndonjë vaj?
Qytetari: Vaj po….
C.Y.: Sa?
Qytetari: Dhjetë litra.
C.Y.: Dhjetë apo njëzet? Nëse vij unë dhe ju keni më shumë se dhjetë, çfarë do të bëjmë?
Qytetari: … Sa peshonte…
C.Y.: Të pyeta po, e di që është e ndaluar. Të pyeta sa litra është, më thuaj dhjetë dhe unë të them nëse vij te makina dhe gjej njëmbëdhjetë çfarë do të ndodhë dhe më thua se nuk e kam peshuar.
Punonjësi: Çfarë nuk shkon?
C.Y.: Sa keni, ju pyes… Dhe vaj ke, dhe djathë ke, dhe mish ke.
A.Y: E pe makinën?
C.Y.: … jo, ende po negocioj se çfarë është.
A.Y.: Sille që ta shoh… do të diskutojmë për pjesën tjetër.
C.Y: Hape pak që ta shohë kolegu.
A.Y.: Hajdeni, zotëri, a jeni këtu? Lini një kafe dhe shkoni, lini një kafe dhe shkoni.
Qytetari: A duhet të largohem?
A.Y.: Na lini nga një kafe dhe ikim… në rregull, tha ai, dhjetë litra, dhe keni tridhjetë atje brenda? Hyni, hyni. Mos e lini të ju shohë… na lini nga një kafe dhe ikim.
C.Y.: Sa kishte ai?
A.Y.: Kishte tridhjetë litra vaj.
C.Y.: Isha i sigurt se nuk kishte dhjetë, kështu që i thashë nëse dal jashtë dhe gjej njëmbëdhjetë, çfarë do të ndodhë? Më thuaj sa ke para se të vij unë, i thashë.
A.Y.: I the dhjetë litra dhe kishe tridhjetë brenda… Haha… Kaq shumë gabim ishte peshorja?
Në një bisedë tjetër, dy punonjës flasin me njëri-tjetrin për një shumë prej rreth 250 eurosh që kanë marrë nga qytetarët që kalojnë kufirin.
Punonjësi: Mos u anko fare, sot ishte një ditë shumë e mirë.
Punonjësja: Bravo, S…
Punonjësi: Janë nga, mirë ishim edhe pak, apo jo?
Punonjësja: Sigurisht.
Punonjësi: Dymbëdhjetë e gjysmë.
Punonjësja: Mirë përsëri.
Në një tjetër bisedë të një nga punonjësve e arrestuar dhe një qytetari nga Shqipëria që po kalonte kufirin, zyrtari doganor e detyron shqiptarin të paguajë 150 euro, në vend që të lëshojë një gjobë prej 3.000 eurosh.
Punonjësi: Ju keni qenë në Greqi për 7 muaj.
Qytetari: Si?
Punonjësi: Shtatë muaj në Greqi.
Qytetari: E solli një kushëri.
Punonjësi: Ai nuk ka… Ai ka një shkelje. Po ta konfiskoj makinën, do të të vë një gjobë prej tre mijë. Lëri gjërat e tua, sill makinën këtu dhe… makinën vetëm. Ke një shkelje. Nuk mund të qëndrosh në Paxos për aq gjatë. Me një makinë shqiptare…. Sidoqoftë, ke një shkelje sepse je shtetas grek. Nuk ke të drejtë të kesh një makinë shqiptare. Punon dhe jeton në Paxos… Kudo që të të kap…
Qytetari: Shkëlqyeshëm, në rregull.
Punonjësi: Ulu, ulu në karrige, sepse do të kemi një problem këtu, nuk do të vish…. Do ta lësh makinën këtu…. shtatë muaj janë…
Qytetari: Jo jo!
Punonjësi: Thuaj të vërtetën tani. Mos bërtit tani, policët po të dëgjojnë. Ke shtatë muaj
Qytetari: Jo shtatë!
Punonjësi: Gjashtë?
Qytetari: Diku atje…
Punonjësi: A e di sa para janë këto? Tani ulu, ulu. A e di sa para janë këto? Mbi 3.000.
Qytetari: Në rregull?
Punonjësi: Po…. Shko te makina. Shko merr 150 euro, mos bërtit tani, që të mos të them 200. Nuk do ta shkruaj makinën.
Qytetari: A do të shkoj?
Punonjësi: Eja këtu, eja këtu. Nuk do të të marr 200. Shko merr 150… Do ta hedh letrën. Bëje copë-copë, shko merr 150 euro, bëje copë-copë dhe ik. Kur do të kthehesh, që të bëjmë një pyetje të mirë?… Do të të fus unë të martën.
Qytetari: U bë, u bë.
Punonjësi: … Megjithatë, mos qëndro më shumë se gjashtë muaj…
Qytetari: Jo.
Punonjësi: Nuk do të të them asgjë, do të më thuash që do të shkoj në Igumenicë. Ku po shkon, do të të pyes.
Qytetari: Do të shkoj në Igumenicë.
Punonjësi: Do të më thuash që do të shkoj në Igumenicë.
Me qëllim shpërbërjen e organizatës kriminale, të enjten, më 3 korrik 2025, u krye një operacion policor nga Departamenti i Punëve të Brendshme i Policisë Helenike në zonat e Epirit dhe Peloponezit, gjatë të cilit u arrestuan 14 persona.
Siç doli nga hetimi, një rol vendimtar në organizatë luajti kreu i Doganës, i cili, pavarësisht detyrimit të tij të qartë dhe institucional për të mbikëqyrur, parandaluar dhe shtypur veprimet e paligjshme nga vartësit e tij, nga njëra anë nuk ushtroi qëllimisht detyrat e tij, nga ana tjetër mori pjesë aktive në kryerjen e veprimeve të paligjshme, duke marrë vetë shuma nga përfitimet e paligjshme.
Të pandehurit madje kishin hartuar një “listë çmimesh” me shumat e parave që kërkonin si përfitime, të cilat ishin të njohura për ata që kalonin dhe ata i pranonin për të arritur kalimin e tyre të pakontrolluar nëpër stacionin kufitar.
Konkretisht, ata merrnin të paktën 10 euro për secilin autobus, si në hyrje ashtu edhe në dalje, ndërsa për secilin automjet privat, varësisht nga produktet e transportuara, shuma varionte nga 5 deri në 200 euro. Këto shuma vendoseshin në një kuti të fshehur në mënyrë që më pas të mund të ndanin mbledhjen e ligjshme nga përfitimi i paligjshëm dhe të vazhdonin me shpërndarjen e barabartë midis tyre. Për të shmangur zbulimin në rast të një inspektimi të papritur, anëtarët e organizatës kriminale i vendosnin paratë në rrobat ose çantat e tyre personale.
