Për të siguruar sigurinë ushqimore në Shqipëri, bujqësia duhet të ketë një qasje më të avancuar në prodhim dhe kontrolle të rrepta që fillojnë nga fermat dhe përfundojnë në rafte. Aktualisht, frutat dhe perimet rriten në kushte të pasigurta dhe për këtë, përgjegjësia shpërndahet midis fermerëve dhe inspektorëve të ushqimit. Ministria e Bujqësisë, sipas ekspertëve, duhet të reformojë politikën e saj të kontrolleve ushqimore për t’u siguruar që shqiptarët të konsumojnë produkte të sigurta dhe me shije.
Alban Zusi, ekspert bujqësie, thekson se sistemi aktual nuk është i qëndrueshëm, duke rendur pas pasojave në vend që të adresojë shkaqet. Ai sugjeron që të ndërtohet një sistem të integruar të sigurisë ushqimore që përfshin fermerët, laboratorët dhe industrinë përpunuese. Mungesa e informacionit për fermerët është një pengesë thelbësore në këtë proces.
Tre vite më parë, Ministria e Bujqësisë prezantoi Librin e Fermerit si një mjet që do të ndihmonte në rritjen e sigurisë ushqimore. Megjithatë, vetëdeklarimet e fermerëve shpesh nuk janë të besueshme, dhe kjo ka ndikuar negativisht në cilësinë e prodhimeve. Zef Gjeta, një tjetër ekspert bujqësie, sqaron se problemet si përdorimi i preparateve të ndaluara dhe mosrespektimi i afateve të karencës e bëjnë situatën më të komplikuar.
Bujqit shpesh gabojnë duke rritur perime me kimikate të rrezikshme dhe duke i shitur ato para kohe. Një sistem më efikas do të kërkonte që agronomi të vizitonte fermat dhe të shqiptonte receta, që më pas farmacistët bujqësorë do t’i zbatonin.
Problemet e tregut kanë ndikuar negativisht në ekonominë e fermerëve të ndershëm. Lajmet negative nga Kroacia për prodhimet shqiptare kanë detyruar fermerët që të hedhin prodhimet e tyre në kanale për shkak të mungesës së tregut. Kjo situatë thekson nevojën për një reformë të domosdoshme në sektorin bujqësor për të garantuar një bujqësi të qëndrueshme dhe të sigurt.
