Në vitin 2009, Shqipëria realizoi transplantin e parë të veshkës në QSUT për një vajzë 19-vjeçare, e cila mori veshkën nga babai i saj. Ky rast përfaqësonte një arritje të shërbimeve të Urologjisë dhe Nefrologjisë, drejtuar nga prof. Mustafa Xhani dhe prof. Nestor Thereska, pas një investimi prej rreth 3 milion eurosh që kishte nisur në vitin 2006 me projektin italian “Intereg”.
Megjithatë, përkushtimi i fillimit të transplantëve – me premtimin për të kryer 20 transplantime në vit – rezultoi i dështuari, me vetëm 2-3 transplante të realizuara në vit. Pas kësaj, transplantet u zhvendosën në spitalet private të biznesmenit Klodian Allajbeu, që në vitin 2024 kishte kryer 14 transplante me kosto prej 20-21 mijë eurosh për çdo operacion. Kjo do të thotë se për vitin aktual, Allajbeu ka përfituar rreth 280 mijë euro nga këto operacione.
Ndërkaq, sallat e pajisura për transplantet në QSUT mbeten jofunksionale pa një arsye të qartë. Top Channel ka kërkuar informacion mbi këtë situatë dhe burime sugjerojnë se shefi i shërbimit të Urologjisë nuk mund të realizojë transplantet për shkak se ekipi që kryente më parë tani është në pension, ndërsa stafi i ri nuk ka përfunduar trajnimin.
Ndoshta më e rëndësishme është se kirurgë të njohur e quajnë procedurën e transplantit të veshkës si një proces të thjeshtë, që kërkon vetëm vullnet. Megjithatë, tentativat për t’i rikthyer transplantet në shërbimin publik janë penguar, për shkak të rrethanave të panjohura. Ndërkohë, shteti vazhdon të përballojë shpenzime të konsiderueshme për shërbime private, duke i dhënë përfitime biznesmenit Allajbeu. Kjo situatë ngre pikëpyetje në lidhje me dhënien e shërbimeve shëndetësore dhe menaxhimin e buxhetit në sektorin publik.















