Çfarë do të bëjë më në fund kryeministri izraelit Benjamin Netanyahu? A ka vërtet nevojë t’i përgjigjet me forcë Iranit, apo nuk i duhet më një opsion i tillë pasi ka shënuar suksese të tjera të rëndësishme ushtarake kohët e fundit që madje e kanë “ngritur” në sondazhe (duke eliminuar brenda pak muajsh Nasrallah, Soukr, Haniya et al.);
E vetmja gjë që është e sigurt është se izraelitët do t’i përgjigjen sulmit iranian, siç bënë prillin e kaluar. Më 19 prill, ata kishin goditur me “kirurgji” sistemet e mbrojtjes ajrore S-300 në Isfahan (Irani qendror), pranë objekteve bërthamore të Natanzit… duke i dërguar kështu një mesazh Teheranit për shtrirjen e asaj që mund të arrijnë nëse duan.
Kreu i forcave të armatosura të Izraelit, gjenerallejtënant Herzi Halevi, u tregua i kujdesshëm për të kujtuar dje këtë “varg”, duke theksuar se Izraeli mund të kryejë sulme “kudo” në Lindjen e Mesme.
Ashtu si prillin e kaluar, megjithatë, këtë javë mbrojtja ajrore izraelite funksionoi me sukses, duke zmbrapsur në masë të madhe zjarrin e armikut. Analisti izraelit Ben Kaspit vlerëson se vendi i tij tani në thelb ka katër opsione përpara. Konkretisht, Izraeli vlerësohet të jetë në gjendje të godasë:
Objektet iraniane të naftës, shumë prej të cilave ndodhen në ishullin Khark në Gjirin Persik, rreth 25 km larg brigjeve të Iranit.
Objektet dhe infrastruktura bërthamore iraniane, ndonëse administrata e Bidenit ka qenë e shpejtë për të shprehur kundërshtimin e saj ndaj një mundësie të tillë.
Zyrtarët iranianë (vdekja e Ismail Haniya në kryeqytetin iranian korrikun e kaluar vendos një precedent shqetësues) apo “simbole” të tjera të regjimit teokratik iranian brenda kufijve iranianë.
Sipas Kaspit, amerikanët u kërkuan izraelitëve të linin jo vetëm objektet bërthamore, por edhe të naftës të Iranit në një gjendje të papërshkueshme nga zjarri, nga frika e pasojave ndërkombëtare që mund të kishte çdo goditje “energjetike” në një kohë si ajo parazgjedhore për SHBA-në, veçanërisht nëse ajo trashej mes raprezaljeve të njëpasnjëshme.
