Gjatë një seance në Komisionin e Ligjeve, ministri i Drejtësisë, Besfort Lamallari, përballi dëgjesën e tij të parë me deputetët, ku një debat i veçantë u shkaktua nga një pyetje e Elda Hotit nga Partia Demokratike. Hoti pyeti ministrin nëse kishte marrë mbështetje nga fondacioni Soros dhe nëse ai konsideronte veten si një produkt të këtij fondacioni, duke iu referuar një raporti që shqipton se fondacioni kishte investuar 9 milionë dollarë për reforma në Shqipëri.
Lamallari nënvizoi se, në mënyrë personale, nuk kishte marrë fonde nga ekselenca, ndonëse kishte qenë një student i shkëlqyer. Ai theksoi se mënyra e vetme për të përfunduar studimet kishte qenë përmes mbështetjes nga partnerë ndërkombëtarë. Në përgjigje të pyetjeve të Hotit, ai shpjegoi se ishte i kënaqur me përvojën e tij profesionale dhe se kishte kontribuar në studimin e parë mbi krimin e organizuar në Shqipëri, duke theksuar rëndësinë e mbështetjes nga organizmat ndërkombëtarë për të avancuar në karrierë.
Ministri kritikoi praktikën në të cilën shteti shqiptar shpërndante bursa ekselence vetëm për fëmijët e politikanëve, duke nënvizuar se shumë nxënës të tjerë, ndonëse të shkëlqyer, kishin mbetur pa mundësi për t’u shkolluar, duke u detyruar të kërkonin mbështetje të jashtme. Ai hodhi poshtë çdo përpjekje për të lidhur biografinë e tij personale me këto kritika, duke theksuar se askush nuk mund t’i bëjë biografinë tij.
Hotit iu duk e papranueshme që Lamallari zgjati përgjigjen, duke e qortuar për këtë. Ajo e ripërsëriti pyetjen e saj në lidhje me studimet e tij dhe zgjodhi të mos përqendrohej në biografinë familjare. Lamallari sqaroi se ishte një fakt i njohur publikisht se kush kishte studiuar me fondet e ekselencës në atë periudhë, duke insistuar që ai nuk bënte pjesë në ata që përfitonin nga këto bursa kur ato ishin shpërndarë.
Ky debat nxorri në pah tensionet midis deputetëve dhe ministrit, ndërsa çështja e mbështetjes financiare të jashtme vazhdon të jetë e kontestuar në kontekstin e zhvillimeve politike në vend.
