Seanca gjyqësore për ish-presidentin Ilir Meta ka përfunduar, në një kontekst ku ai ka kërkuar një masë më të butë sigurie. Meta ndodhet në paraburgim që prej tetorit të vitit të kaluar, dhe avokati i tij, Kujtim Cakrani, ka paraqitur një kërkesë për dorëheqjen e gjyqtarit Erjon Bani, duke argumentuar se ky i fundit nuk është kompetent për të gjykuar çështjen. Gjyqtari Bani ka shpallur mos kompetencën me arsyen se lënda duhet të merret në shqyrtim nga gjyqtarin që ka vendosur masën e sigurisë dhe që ka ndjekur hetimet paraprake. Sipas tij, kjo duhet bërë nga gjyqtari Erjon Çela.
Në seancën e zhvilluar në GJKKO (Gjykata e Posaçme Kundër Korrupsionit dhe Krimit të Organizuar) nuk ishin të pranishëm as Meta, as prokurorët e çështjes. Gjyqi u ndoq vetëm nga prokurori i gatshëm, Alfred Shehu. Edhe pse absenca e ish-presidentit dhe e prokurorëve mund të duket e pazakontë, kjo situatë nuk është e papërfolur në çështje të tilla, ku elementët politikë shpesh ndikojnë në procedurat gjyqësore.
Kërkesa e Metës për një masë më të butë sigurie vjen në një kohë të tensionuarpolitikisht, ku shqetësimi për drejtësinë dhe ligjin ka qenë gjithmonë në qendër të debatit publik. Ish-presidenti është përballur me një mori akuzash që lidhen me angazhimin e tij politik dhe veprimet në detyrën e tij si kryetar i shtetit. Kjo seancë reflekton jo vetëm procedurat juridike që zhvillohen në Shqipëri, por edhe kompleksitetin e lidhjeve mes politikës dhe sistemit të drejtësisë.
Pavarësisht rrethanave, çështja e Metës vazhdon të tërheqë vëmendjen e opinionit publik dhe të mediave, duke nxitur debat mbi të drejtat e individëve të akuzuar dhe shpesh herë mbi efikasitetin e institucioneve gjyqësore në përballje me figura publike.
