Interi po kalon një periudhë të errët sa i përket penalltive, duke përjetuar një humbje të re ndaj Bolognës në Superkupën, që konfirmoi problemet me këtë aspekt. Skuadra e drejtuar nga Cristian Chivu i dha fund ëndrrës për trofe në vitin 2025, pas një performance të dobët në serinë e penalltive. Zikaltrit gabuan tre herë radhazi: Bastoni u ndal nga portieri Ravaglia, Barella gjuajti shumë lart mbi traversë dhe Bonny i dhuroi topin portierit. Kjo është një statistikë alarmante për Interin, pasi nuk ndodhte që të humbnin tre penallti radhazi në shtëpi prej më shumë se 30 vitesh.
Ky incident shënon humbjen e tretë të Interit në seri penalltish, pas eliminimit nga Atletico Madridi në vitin 2024 dhe humbjes ndaj Lazios në Kupën e Italisë në vitin 2019. Fitorja e fundit nga pika e bardhë për skuadrën mbetet ajo ndaj Pordenones në 2017. Pas ndeshjes në Arabinë Saudite, vëmendja u bë e gjitha te zgjedhjet e Chivus, i cili vendosi të mos aktivizonte Hakan Calhanoglun dhe Pio Espositon për gjuajtjet e penalltive. Ky vendim shkaktoi debate, veçanërisht për mungesën e Dimarcos nga lista e gjuajtësve, që kishte një rekord të mirë prej 9 golash nga 12 penallti në karrierë. Zielinski gjithashtu do të kishte gjuajtur, por u detyrua të largohej nga fusha për shkak të një ngërçi muskulor.
Pas humbjes, Chivu shpjegoi arsyet pas zgjedhjeve të tij, duke theksuar se nuk dëshironte të rrezikonte një lojtar që do të hynte për të gjuajtur pa u ngrohur. Ai theksoi se përgjegjësia është e tij dhe se duhet të mbrojë shëndetin e lojtarëve. Calhanoglu sapo ishte kthyer nga një dëmtim, dhe Chivu e konsideroi të papërshtatshme ta hidhte në fushë për të gjuajtur “në të ftohtë”. Ai paralajmëroi se janari do të jetë një muaj i vështirë dhe se vendimet e tij do të mbeten në fokus.
