Në një fjalim të gjatë, që zgjati pothuajse një orë, Donald Trump shfaqi disa akuzat dhe kritika për një sërë çështjesh që prekin emigracionin, energjinë e pastër dhe funksionimin e Kombeve të Bashkuara. Ai e filloi fjalimin duke shprehur pakënaqësi për rolin e OKB-së në zgjidhjen e konflikteve, veçanërisht me referencë ndaj luftës së vazhdueshme në Ukrainë. Trump e kritikoi fort organizatën për mosndihmën në përfundimin e “shtatë luftërave”, duke e kuptuar këtë si dështim të saj.
Më vonë, ai e shmangu diskutimin për premtimet e tij lidhur me fundin e luftës në Ukrainë, duke fajësuar vendet evropiane për blerjen e naftës ruse. Gjatë fjalimit, Trump kaloi në një ton të ashpër duke kritikuar emigracionin, që ai e përshkroi si një problem të madh që kërkonte veprime urgjente. Ai theksoi se udhëheqja e tij si president ishte një shembull i “veprimit të guximshëm” për të ndaluar emigracionin e pakontrolluar.
Një nga akuzat më tronditëse që ai bëri, ishte se vendet evropiane “po shkojnë drejt ferrit” për shkak të politikave të tyre mbi emigrimin. Më tutje, Trump kritikoi edhe projektet e energjisë së pastër, duke sugjeruar se këto iniciativa po dëmtonin ekonominë dhe energjinë kombëtare.
Fjalimi ishte i mbushur me përplasje dhe kundërshti, duke përfshirë sulme personale ndaj kundërshtarëve politikë. The Guardian raportoi se ai kaloi në mënyrë të përsëritur nga skenari, duke zbuluar një stil retorik që ishte më i ashpër se zakonisht.
Kjo situatë e bënte fjalimin tërheqës, por edhe problematik, pasi ai përfundoi me një shqetësim të theksuar për situatën ndërkombëtare dhe brenda vendit. Pas këtij fjalimi, shumë analistë dhe komentatorë pritet të diskutojnë ndikimin e tij në politikën amerikane dhe marrëdhëniet ndërkombëtare.
