Muaji dhjetor shënon jo vetëm festat e ndërrimit të viteve, por gjithashtu kujton rimëkëmbjen e Shqipërisë pas një periudhe të gjatë komuniste, duke u lidhur ngushtë me lëvizjen studentore që e nisi këtë proces. Ky ndryshim është simbolizuar nga Christopher Hill, diplomati amerikan që shërbeu si ambasadori i parë amerikan pas rrëzimit të regjimit totalitar.
Me një përvojë të gjerë diplomatike në Ballkan, Hill ishte dëshmitar i drejtpërdrejtë i transformimit të Shqipërisë nga një sistem autoritar në demokraci. Ai thekson se për të arritur sukses në diplomaci, duhet të dëgjosh më shumë se të flasësh, veçanërisht në situata komplekse. Kjo qasje i ndihmoi atij të ndërtojë marrëdhënie të forta dhe të kontribuonte në zgjidhjen e disa prej problemeve të shumta që haseshin.
Hill kujton momentin e rihapjes së ambasadës amerikane në Tiranë më 1 tetor 1991, pas një periudhe të gjatë mungese diplomatike që daton që nga 1946. Ai e përshkruan këtë si një përshtypje emocionuese, duke e cilësuar veprimin e hapjes së ambasadës si një akt pionier dhe inovator. Diplomacia, sipas tij, kërkon përkushtim dhe gatishmëri për të përballuar sfidat.
Ai gjithashtu ka mbajtur një bisedë me një jetëshkurtër që shprehte frikën se Shqipëria mund të lëshohej sërish pas përvojave të mëparshme me diktaturën. Kjo ndjenjë përgjegjësie e motivoi Hill-in të ndërtonte marrëdhënie më intensive me shqiptarët, duke marrë parasysh traumat e kaluara dhe nevojën për ndihmë që vinte nga ata.
Nëpërmjet këtyre kujtimeve, Hill ilustron rëndësinë e mbështetjes amerikane për Shqipërinë në një kohë kur vendi po kalonte një periudhë të vështirë transformimi. Roli i tij si diplomat ndihmoi në rivendosjen e lidhjeve midis SHBA-së dhe Shqipërisë dhe në shpresën për një të ardhme më të ndritur për këtë komb.















