Raúl Fernández shkroi historinë në çmimin e Madh të Australisë, duke fituar për herë të parë një garë në klasën më të lartë të MotoGP. Kjo ishte një ditë lavdie për spanjollin, që për herë të parë u ngjit në podium së bashku me Fabio Di Giannantonio dhe Marco Bezzecchi, ndërsa Pecco Bagnaia regjistroi një garë të dështuar.
Gara u zhvillua nën kushte të vështira atmosferike me erëra mbi 30 km/h dhe temperatura të ulëta, duke shtyrë startin për një orë. Ndërkohë, emra si Marc Márquez, Jorge Martín dhe Maverick Viñales mungonin për shkak të dëmtimeve, dhe u zëvendësuan nga testues si Michele Pirro dhe Pol Espargaró.
Në nisje, Bezzecchi mori kryesimin, duke ndjekur Marrëveshjen e lezatshme me Fernández dhe Pedro Acosta. Quartararo u rendit i katërti, duke humbur advantage-in nga pole pozicioni. Acosta kaloi Raúl, por ky i fundit reagoi menjëherë dhe e rimori avantazhin. Gjatë garës, Fernández thelloi epërsinë, ndërsa Acosta e humbi ritmin. Di Giannantonio dhe Álex Márquez u ngjiten me kalime strategjike, ndërsa Zarco dhe Joan Mir u përballën me aksidente.
Bagnaia kishte një tjetër garë zhgënjyese, duke u rrëzuar në kthesën e pestë dhe duke lënë pistën me një shprehje të dëshpëruar tashmë, që pasqyronte krizën në të cilën ndodhej. Në anën tjetër, Ducati arriti një rikthim të fortë me Di Giannantonio dhe Bezzecchi, të cilët siguruan dy vendet e tjera në podium, pas një seri zhgënjimesh.
Fitorja e Fernández kishte rëndësi historike, si për të ashtu edhe për ekipin Trackhouse, që regjistroi suksesin e parë në MotoGP. Kjo fitore vjen pas një periudhe të gjatë pa rezultate pozitive për spanjollin, që kishte fituar për herë të fundit në garën e Valencias në 2021. Ai festoi emocionet e fitore me prindërit e tij, një moment të paharrueshëm në karrierën e tij.
Pas kësaj gare, renditja në kampionat është ngushtuar dhe rivaliteti është intensifikuar. Fernández ngjitet në klasifikim, ndërsa Bagnaia humbet terren, duke rritur presionin për rikthimin e tij në formë në garat e ardhshme.
