Edicioni i gjashtë i Bienales Ndërkombëtare të Akuarelit u zhvillua si një ngjarje e shëndoshë që bashkon kulturat dhe promovon artin bashkëkohor. Ky aktivitet i rëndësishëm solli në fokus dritën, ujin dhe ngjyrat përmes ekspozitës së qindra pikturave në akuarel nga artistë të njohur nga rajoni dhe nga e gjithë bota.
Ekspozita, e kuruar nga piktori Helidon Haliti, u konceptua si një urë imagjinare që lidh kulturat dhe traditat e Shqipërisë me atë që artistët përjetuan gjatë vizitave të tyre. Në fjalët e Halitit, “këto imazhe fluturojnë mbi qiej, kapin momente dhe shpresë”, duke nënkuptuar rëndësinë e artit në ndërlidhjen e kujtimeve dhe vizioneve përmes frymës artistike.
Kjo Bienale ofroi një platformë për të diskutuar emocionet dhe përvojat e qyteteve, duke theksuar se disa prej tyre, siç e përshkruan Haliti, mund të sakrifikohen për të shpëtuar të tjerët, një reflektim mbi sfidat e artit dhe shoqërisë. Gjatë hapjes, u ndanë çmime për artistët që kanë kontribuar në artin pamor shqiptar, përfshirë Ardian Isufin dhe Nestor Jonuzin. Çmimi Ismail Lulani, në nder të një prej piktorëve më origjinalë të historisë së artit shqiptar, iu dha artistëve Ikbale Kalaja dhe Abaz Hado nga e bija e Lulanit, Ormira Lulani.
Ky edicion i Bienales nuk ishte vetëm një ekspozitë, por një akt i gjallë komunikimi, duke sfiduar shikuesit të mendojnë për rolin e artit në shoqëri dhe lidhjet që krijon ndërmjet kulturave të ndryshme. Bienalja e Akuarelit rikthen vëmendjen te rëndësia e artit në ndërtimin e dialogut kulturor dhe dhe atij njerëzor, duke theksuar fuqinë e tij si një urë që ndihmon në përballimin e dallimeve dhe promovimin e harmoni.
