Në zgjedhjet vendore të fundit, partitë shqiptare, përfshirë BDI-në, vazhduan të përballen me një histori të përsëritur humbjesh. BDI-ja, e cila gjatë njëzet vjetëve ka shërbyer si një instrument i pushtetit maqedonas, përsëri dështoi në përmbushjen e qëllimeve parazgjedhore, duke u përballur me brendësi dhe ndasi brenda strukturave të saj.
Fakti që krahu i Çairit, i njohur për përpjekjet e reja në emërtim, arriti të mposhtë krahun e Zajazit flet për një dinamikë të brendshme të partitë që, pas dy dekadash në pushtet, vazhdojnë të manipulojnë percepcionet e publikut. Kryetari i tanishëm u thellua në ndjenjat e superioritetit dhe harroi se mbështetje popullore është thelbësore për qëndrimin e tij në pushtet.
Shqiptarët e Maqedonisë kanë qenë tradicionalisht pjesë e një sistemi që ka legjitimuar humbjet e tyre, me fitoren e treguar nga pushteti maqedonas në çfarëdo zgjedhje. Shumë shqiptarë, përmes votës, ndihmuan realizimin e ëndrrave antishqiptare dhe mbështetën një sistem që e ka bërë popullsi të atillë që e përjeton veten si një kope nën sundim.
Kryeministri i Maqedonisë së Veriut, përmes këtyre zgjedhjeve, arriti të realizojë përpjekjet e tij për të mposhtur drejtuesit shqiptarë dhe të riprodhojë një situatë ku autoriteti maqedonas ndihej superior. Një aspekt i rëndësishëm është mbështetja politike që vjen nga Kryeministrat e Shqipërisë dhe Kosovës, të cilët mbajnë lidhje të ngushta me BDI-në por që në të njëjtën kohë ndihmojnë procesin e depolitizimit të shqiptarëve në Maqedoninë e Veriut.
Në përfundim, situata aktuale e shqiptarëve në këtë vend tregon se pa një vizion të qartë dhe një bashkim të vërtetë, ata vazhdojnë të mbeten nën një sistem që i trajton si një masë të përkrahshme e jo si një popull të barabartë në skenën politike. Kryeministri i Maqedonisë, nëse vazhdohet me tendenca të tilla, mund të përballet me pasoja të rëndësishme për stabilitetin e kësaj shteti.
