Kur Rusia pushtoi Ukrainën, Shtetet e Bashkuara dhe Bashkimi Evropian përshpejtuan orientimin e tyre drejt Serbisë. Në vend që të manipulonin kërkesat kontradiktore të shteteve pluraliste dhe të ndara ballkanike, kryeqytetet perëndimore përqendruan pjesën më të madhe të përpjekjeve të tyre në një objektiv të veçantë.
Politikat e tyre kishin dy synime. Së pari, për ta futur Serbinë në gjirin e Perëndimit, larg Rusisë. Së dyti, të lejojnë administratat e tyre përkatëse të fokusohen plotësisht në mbështetjen e Ukrainës.
Tradicionalisht një nga aleatët më të afërt të Moskës në Evropë, Beogradi është përpjekur prej kohësh të shkelë kufirin midis lidhjeve të tij historike me Rusinë dhe një të ardhmeje të mundshme të integrimit më të ngushtë evropian.
Diplomatët perëndimorë kanë kërkuar të tërheqin presidentin serb Aleksandar Vuçiç nga homologu i tij rus, presidentit Vladimir Putin, duke u zotuar për një rrugë më të shpejtë drejt anëtarësimit në BE, si dhe duke e paralajmëruar për izolim politik të Beogradit nëse thyejnë rregullat.
Serbia ka refuzuar të marrë pjesë në të gjitha raundet e sanksioneve të BE-së kundër Putinit dhe ka vazhduar të ndjekë interesat e saj në rajon me përgjegjshmëri të reduktuar, duke nxitur konflikte jashtë vendit për të larguar vëmendjen nga pakënaqësia brenda vendit, e sigurtë se nuk do të qortohen në Perëndim.
Efektet e kësaj janë ndjerë më së shumti në Kosovë, e cila arriti pavarësinë nga Serbia në vitin 2008, pas luftërave të përgjakshme ballkanike të viteve 1990. Por Beogradi dhe shumë serbë etnikë në veri të Kosovës ende refuzojnë të njohin sovranitetin e saj, duke tensionuar marrëdhëniet mes fqinjëve. /CNN
Artikulli i plotë këtu.
