Federica Pellegrini, legjenda italiane e notit dhe një nga sportistet më të njohura në botë, dhe bashkëshorti i saj, ish-atleti Matteo Giunta, kanë ndarë historinë e jetës dhe karrierës së tyre në librin “In un tempo solo nostro”.
Çifti u njoh pas vdekjes së trajnerit të njohur të Federicës, Alberto Castagnetti. Matteo fillimisht ishte trajneri i saj dhe më vonë u bë partneri i jetës së saj. Federica kujton se midis tyre kishte “elektricitet” të menjëhershëm, ndërsa Matteo beson se ishte e pamundur të mos ndjente diçka për të.
Në librin e saj, Federica rrëfen periudhat e vështira në jetën e saj. Ajo përmend buliminë pas Lojërave të Athinës, krizën e astmës e cila e shqetësoi gjatë garave, përveç momentit triumfues në Pekin 2008, ku fitoi medaljen e artë në 200 metra pas një dështimi në 400 metra.
Pas një karriere të mbushur me sfida, çifti mirëpriti vajzën e tyre, Matilde. Federica e përshkruan lindjen si një “periudhë shumë të vështirë” dhe përjetoi “baby blues”, një formë e lehtë depresioni që pason lindjen. Ajo thekson se asnjëherë nuk e ka refuzuar vajzën, e cila i dha forcë në këto momente të vështira.
Matteo e përshkruan ndjesinë e atësisë si “gëzimin më të madh të jetës”, ndërsa Federica shprehet se tani çdo ditë është një garë e re, “por më e bukur se çdo medalje olimpike”.
Sot, vogëlushja Matilde është duke filluar të mësojë notin, por prindërit e saj nuk e detyrojnë atë në sport. Matteo thekson se “sporti nuk është diktat”, ndërsa Federica me humor i përgjigjet se “sigurisht që është”.
Kjo histori jep një pasqyrë të thellë mbi jetën e një sportiste të famshme dhe vështirësitë me të cilat përballet në prindërim dhe karrierë.















