Edi Rama, në një reflektim mbi rolin e Fatos Nanos në Partinë Socialiste (PS), thekson se dyzimi i natyrës së tij, i shoqëruar me një burgosje të konsiderueshme, ishte vendimtar për fatin e PS-së. Sipas Ramës, sakrifica e Nanos bëri që socialistet të kishin një fat më të favorshëm. Ai e përshkruan liderësinë e Nanos si një frymë të freskët, thekse se udhëheqja e tij kishte një ndikim të madh në formësimin e partisë.
Rama kujton një moment simbolik: një foto e Nanos pas daljes nga burgu, ku ai shfaq dorën e majtë që tregon përpara dhe sytë e tij që shkëlqejnë nga energjia. Me këtë imazh, Rama sugjeron se PS, nën udhëheqjen e Nanos, ndërtoi një identitet krenar dhe promovoi interesat e kombit.
Megjithatë, Rama krijon një kontrast midis adhurimit që merr Nano nga disa dhe akuzave të tradhtisë në lidhje me marrëveshjet me liderin serb Slobodan Milošević. Ai pranon se ka pasur kritika mbi veprimerit e Nanos, por argumenton se bisedat e tij me figura të tjera patriote dhe roli i tij në kontekste të vështira nuk justifikojnë etiketime të tilla. Rama konstaton se kur të dalin në dritë fjalët e atyre bisedave, do të bëhet e qartë se kontributi i Nanos e ndihmoi në ngritjen e PS-së si një forcë të rëndësishme politike në Shqipëri.
Kështu, pavarësisht polemikave dhe përceptimeve të ndryshme rreth tij, Rama e rendit Fatos Nanon midis figurave të nderuara të politikës shqiptare dhe nënvizon rëndësinë e tij në formimin e PS-së dhe në historinë kombëtare.
