Ilir Kulla, një nga bashkëpunëtorët më të ngushtë të Fatos Nanos, zhvillon një intervistë të detajuar për ish-kryeministrin, ku thekson rëndësinë e tij historike për Shqipërinë. Sipas Kullës, Fatos Nano nuk kishte ndonjë ambicie për t’u futur në histori, për shkak se vetë kishte krijuar histori.
Kulla shpjegon se si Nano arriti të demitizojë veten dhe modernizoi sistemin politik shqiptar, duke falur edhe kundërshtarin e tij politik që e burgosi. Ai e karakterizon Nanon si një njeri që besonte në delegim dhe inkurajonte rinovimin në politikë, duke e shijuar gjithashtu jetën. “Fatosi ishte i parakohshëm për të gjitha ato që përjetuam dhe figura e tij do të rritet me kalimin e kohës,” shprehet Kulla, duke theksuar se ndarja nga jeta e Nanos e lë një boshllëk të madh.
Për Kullën, humbja e Nanos është një situatë e trishtueshme, duke e cilësuar si një politikani që meritonte të jetonte më shumë, për shkak të sakrificave të tij. Ai kujton se Nano ishte politikani i vetëm që kaloi katër vjet burg në rrethana të vështira në fillim të viteve ’90.
Kulla rrëfen gjithashtu se si Fatos Nano, pas largimit nga politika, arriti të jetonte si një njeri normal, duke u distancuar nga mitizimi që shpesh e karakterizon politikanët. Ai e përshkruan trashëgiminë e Nanos si shumë të pasur, duke theksuar se ai modernizoi sistemin politik, liberalizoi mentalitetin e shqiptarëve dhe mësoi se si të falin politikanët.
Një nga arritjet më të rëndësishme të Nanos ishte marrëveshja me Sali Berishën gjatë krizës politike të 2007, e cila ndihmoi në anëtarësimin e Shqipërisë në NATO në 2008. Kulla thekson se Nano ishte një figurë udhëheqëse që mundi të organizonte një transferim të pushtetit pa hakmarrje.
Për Kullën, Nano ishte një politikan që nuk e kërkonte përjetësinë në politikë, sepse kishte bërë historinë. Në përfundim, ai përmend një batutë të famshme nga Nano, duke ilustruar kështu ndjekjen e idealeve të tij, duke thënë se ai nuk kishte nevojë të luftonte për të mbetur në histori.
