Erion Veliaj zhvilloi një fjalë në Gjykatën Kushtetuese, ku komentoi mënyrën dhe kushtet në të cilat po e shoqëronin në qeli. Ai e krahasoi këtë trajtim me atë të një vrasësi serial, duke ndarë shqetësimin për prani të madhe policore në gjykatë, e cila ishte më e shumtë se numri i avokatëve të tij.
Në fjalën e tij, Veliaj theksoi se kishte kaluar një periudhë të gjatë me shkelje të të drejtave të tij si qytetar, duke treguar se seanca e tij ishte rezultat i një historiku të gjatë dhe zhgënjyes në lidhje me vendimet e autoriteteve. Ai u shpreh se ishte rrëmbyer nga zyra, e cila ishte zgjedhur nga qytetarët, dhe se ishte futur në një qeli me kushte të rrepta, më të rënda se ato të një vrasësi.
Veliaj theksoi se, për më tepër, kjo situatë nuk kishte të bënte vetëm me përpjekjen për ta denigruar atë si individ, por shihte përçmim ndaj votës dhe demokracisë. Ai i bëri thirrje publikut për të reflektuar mbi pasojat e këtij përçmimi, duke theksuar se përçmimi ndaj votës është përçmim në drejtim të fuqisë që qytetarët u japin institucioneve të Republikës.
Në fund, Veliaj nënvizoi rëndësinë e zërit të zgjedhurit dhe të drejtat e askujt për t’u dëgjuar, duke u angazhuar për të vazhduar betejën për të drejtat e tij dhe për të përfaqësuar qytetarët e Tiranës që e kanë zgjedhur për tre mandate radhazi. Ai nguli theksin mbi rëndësinë e respektimit të demokracisë dhe të votës, duke e cilësuar këtë si themel të forcës dhe fuqisë së popullit në drejtimin e Republikës.
Fjala e tij përfundoi duke e lënë publikun të mendojë për situatën e tij, si dhe për implikimet e saj në kontekstin e demokracisë shqiptare.
