Një vijë e verdhë, e vendosur si shenjë e përkohshme e armëpushimit në Rripin e Gazës, po rrezikon të shndërrohet në një kufi të ri de facto. Raporte të ndryshme theksojnë se forcat e mbrojtjes izraelite (IDF) kanë filluar të vendosin blloqe betoni çdo 200 metra për të shënuar territorin që ato mbajnë nën kontroll. Situata është përshkruar nga banorët si “një luftë që nuk ka përfunduar kurrë”.
Mohammad Khaled Abu al-Hussain, një baba nga al-Qarara, rrëfen për frikën e tij dhe të tjerëve se armëpushimi nuk ka asnjë efekt real, duke shprehur shqetësimin se vija e verdhë mund të bëhet një ndarje përherëshme. Ai pyet: “Ç’kuptim ka armëpushimi, nëse nuk mund të kthehemi?” Shumë banorë ndajnë këtë frikë, duke besuar se vijat e reja do të mbeten të pandryshuara.
Pas aktivizimit të armëpushimit më 10 tetor, përditësimet tregojnë se përditë mbi 20 palestinezë vriten, kryesisht afër vijës ndarëse. Kjo ka bërë që vetëm një numër i vogël i të zhvendosurve të guxojnë të rikthehen. Një sulm në Rafah më 19 tetor, ku dy ushtarë izraelitë u vranë, çoi në një urdhër të Ministrit të Mbrojtjes të Izraelit për një politikë “zjarri të lirë” përgjatë vijës, duke rritur frikën mes civilëve palestinezë.
Jeremy Konyndyk, president i organizatës Refugees International, ka thënë se ky është një “aneksim i ngadaltë dhe faktik i Gazës”. Realiteti është se Gaza është tashmë e ndarë në dy pjesë, me rreth 2.1 milion banorë të përqendruar në gjysmën perëndimore, mes rrënojave të bombardimeve të mëparshme.
Ayman Abu Mandeel, një tjetër banor, e përshkruan situatën si të rrezikshme, ku çdo afrimi ndaj forcave izraelite rezulton në qëllime të menjëhershme. Ai shtron pyetjen e kësaj ndarjeje dhe e sfidon idenë e paqes në një ambient të tillë të tensionuar. Gazetarët dhe analistët po ndjekin me vëmendje këtë situatë, e cila mbetet e trazuar dhe e pasigurt.
