Në 94-vjetorin e lindjes së Dritëro Agollit, shtëpia e tij, tashmë muze, u mbush me admirues të veprës së shkrimtarit. Një nga atraksionet kryesore ishte ekspozimi i dorëshkrimit origjinal të romanit “Shkëlqimi dhe rënia e shokut Zylo”, një vepër që ka njohur ribotime të shumta para dhe pas vitit 1990. Ndër dokumentet e ekspozuara ishte edhe një ditar nga udhëtimi i Agollit në Kongo, që ofron një pasqyrë të rëndësishme për të kuptuar procesin krijues të tij.
Prof. Dr. Anila Mullahi theksoi se ky ditar ndihmon për të ndriçuar kapitujt që u shtuan pas 1990, duke ilustruar se shkrimtarët, përfshirë Agollin, ishin nën presionin e censurës dhe autocensurës gjatë regjimit të kaluar. Mullahi përshkroi kaligrafinë e Agollit si jashtëzakonisht të rregullt dhe të pastër, theksuar se ai ishte besnik ndaj dorëshkrimeve të tij, duke shmangur ndryshimet e panevojshme.
Romanin e tij, “Shkëlqimin dhe rënien e shokut Zylo”, Agolli e trajton me një stil satirik, duke adresuar burokracinë dhe rregullat e asaj kohe. Studiuesi Prof. Dr. Xhevat Lloshi nënvizoi se tema e kritikës sociale është ende relevante sot, sidomos përmes letërsisë satirike që Agolli ofron. Lloshi ndau me nostalgji kujtimet e tij nga bisedat me Agollin, përfshirë episodin kur Të dy shkaktuan biseda e gëzime mes njerëzve, duke treguar lidhjen e ngushtë miqësore që kishin.
Sipas Lloshit, inspirimi i Dritëro Agollit vjen nga krijimtaria popullore, çka ka kontribuar në popullaritetin e veprave të tij. Ky përvjetor shënon një moment reflektimi mbi trashëgiminë e dhënë nga një nga shkrimtarët më të rëndësishëm të letërsisë shqiptare.
