Personat me atashim shmangës kanë tendencë të vlerësojnë pavarësinë dhe shpesh e shmangin afërsinë emocionale. Këta individë ndihen të ngopur ose të stresuar kur partneri i kërkon atyre më shumë afeksion ose kur përfshihen në biseda të thella. Disa nga karakteristikat e tyre përfshijnë kërkesën për hapësirë dhe pavarësi, shmangien e intimitetit emocional dhe perceptimin e tyre si të ftohtë ose të distancuar nga të tjerët. E rendësishme është se ata preferojnë të zgjidhin problemet vetë, pa kërkuar ndihmë nga partnerët e tyre.
Menaxhimi i këtyre tendencave kërkon një përpjekje aktive për të pranuar emocionet dhe për të shprehur nevojat në një mënyrë që ndihmon në ndërtimin e lidhjeve më të qëndrueshme. Mënyra të tjera për të menaxhuar këtë situatë përfshijnë planifikimin e momenteve intime me partnerin, në mënyrë që të ndihen më komod dhe të mos ndjehen të ngopur. Po ashtu, praktikimi i hapjes dhe besimin në partner është esencial për të forcuar lidhjet.
Terapia gjithashtu është një mënyrë efektive për të ndihmuar individët me atashim shmangës të ndërtosin marrëdhënie më të afërt dhe më të shëndetshme. Nëpërmjet terapive, ata mund të mësojnë të identifikojnë dhe përballen me frikën e afërsisë, duke përmirësuar kështu cilësinë e marrëdhënieve të tyre. Njohja e faktorëve që ndihmojnë në ruajtjen e pavarësisë pa shmangur lidhjet emocionale është kyçe, dhe ndihmon në krijimin e një balance mes nevojës për hapësirë dhe dëshirës për intimitet.
Në përfundim, ndihma për ata me atashim shmangës për të kuptuar veten e tyre dhe për të ndarë emocionet me partnerët e tyre është një proces i rëndësishëm që mund të sjellë përmirësim në marrëdhëniet e tyre. Kjo përfshin pranimin e ndjenjave dhe ndihmën profesionale për të arritur një qëndrim më të shëndetshëm ndaj marrëdhënieve emocionale.
