Një grup prej 52 të burgosurve politikë bjellorusë, të liruar këtë javë përmes një marrëveshjeje të ndërmjetësuar nga SHBA, janë zhvendosur me forcë në Lituani. Të liruarit shprehen të tronditur dhe të zhgënjyer që nuk iu lejohet të kthehen në Bjellorusinë e tyre. Disa prej tyre, përfshirë gazetarë dhe aktivistë, thanë se nuk ishin informuar se lirimi i tyre ishte i kushtëzuar me dëbim dhe kishin pritur me padurim përfundimin e dënimeve. Aleksandr Mantsevich, një nga të liruarit, tha për agjencinë Reuters: “Doja të shkoja në shtëpi, në Bjellorusi. Më sollën këtu pa e ditur as vetë.”
Lirimi është bërë pas një apelimi nga ish-presidenti amerikan Donald Trump dhe është parë si një mundësi për zbutjen e marrëdhënieve mes SHBA-së dhe regjimit të Aleksandr Lukashenkos. Megjithatë, ky zhvillim ka shkaktuar skeptikë dhe shqetësime në kryeqytetet evropiane. Të burgosurit u transportuan në Lituani pa pasaporta dhe pa të drejtë kthimi, gjë që opozita në mërgim e quajti “deportim të detyruar.”
Franak Viačorka, këshilltar i lideres së opozitës, Sviatlana Tsikhanouskaya, kritikoi situatën: “Imagjinoni, ishin duke pritur të dilnin të lirë dhe papritur gjenden të dëbuar.” Një nga të spikaturit, politikani opozitar Mikola Statkevich, zgjodhi të kthehej në Bjellorusi në vend të Lituanisë, ndonëse kjo e vendos atë në rrezik për masa të reja ligjore.
Tsikhanouskaya kërkoi garanci për të drejtat e të liruarve që të qëndrojnë në Bjellorusi. Ajo theksoi: “Të burgosurit politikë nuk duhet të dëbohen. Ata kanë të drejtë të jetojnë në vendin e tyre.” Më shumë se kaq, shumë prej të liruarve ndanë përvoja tronditëse pas daljes nga burgu. Iryna Slaunikava, një gazetare e opozitës, tha: “Nuk e imagjinoj jetën pa Bjellorusinë. Kam kryer pothuajse gjithë dënimin tim. A nuk kam fituar të drejtën të jetoj në shtëpinë time?” Aktivisti Pavel Vinogradov, pas katër vitesh ndarjeje nga djali i tij, shprehu shpresën për takimin e tij në Evropë.















