Një muaj më parë, Bashkia e Peqinit përfundoi rehabilitimin e lotit të parë të rrugës Egnatia, e cila kalon për një pjesë në territorin e saj. Ndërsa ky projekt u prit me entuziazëm nga disa, studiuesi Auron Tare ka ngritur shqetësime lidhur me ndihmën që ka sjellë për autenticitetin historik të kësaj rruge. Ai e përshkruan asfaltimin e rrugës si një akt që “vë të veshur me asfaltin e injorancës” çka nxjerr në pah tensionin mes modernitetit dhe ruajtjes së trashëgimisë.
Kryetari i bashkisë së Peqinit, Bukurosh Maçi, u përgjigj ndaj kritikave duke deklaruar se qyteti dhe rruga Egnatia ishin lënë pas dore për shumë vite, duke u mbuluar nga shkurret dhe indiferenca. Ai argumentoi se asfaltimi i dy anëve të rrugës kishte arsye, duke nënkuptuar nevojën për zhvillim dhe rikuperim të një elementi të rëndësishëm historik për rajonin.
Historikisht, rruga Egnatia ka përbërë një arterie të rëndësishme lidhëse në Ballkan, dhe një projekt për rivitalizimin e saj ishte nisur në vitin 2015 nga Agjencia Kombëtare e Bregdetit. Megjithatë, ky projekt mbeti i papërfunduar, duke lënë bashkitë e shumta që preken nga ky segment të përpiqen për ta ringjallur atë, për të nxitur turizmin në zonat përkatëse.
Në një skenar ku bashkitë ndërmarrin projekte të ndryshme dhe shpesh të pavarura për ruajtjen dhe zhvillimin e trashëgimisë kulturore, rivitalizimi i rrugës Egnatia ndoshta do të kërkonte një qasje më të integruar. Një projekt unik që do të përfshinte të gjithë gjatësinë e saj në territorin shqiptar do të ishte i nevojshëm për të siguruar një trajtim të përbashkët dhe të qëndrueshëm të kësaj rruge, e cila ka shumë për të ofruar për historia dhe turizmin e vendit.
