Pas protestave të shumta dhe pakënaqësive publike që kanë shpërthyer për shkak të strehimit të emigrantëve në hotele, vendimmarrësit politikë në Britani, përfshirë kryeministrin laburist Keir Starmer, po përballen me një presion të madh politik dhe social. Situata ka degjeneruar nën ndikimin e opozitës konservatore dhe populizmit të Brexit-it, duke i kthyer sytë nga ndihma për emigrantët dhe sfidat që sjellin ata.
Starmer, vetëm disa muaj pas ardhjes në pushtet, duket se po ndryshon kabinetin e tij dhe strategjitë e komunikimit, duke theksuar se situata është bërë kritike. Emigrantët, sidomos ata që kalojnë ilegalisht nëpërmjet La Mansh, po bëhen objekt kritikash dhe masash të reja nga qeveria. Këto masa po synojnë një kontrolle më rigoroz mbi emigracionin dhe azil-kërkimin, që për shumë e reflekton një braktisje të vlerave tradicionale të majta, duke përfshirë respektimin e të drejtave të njeriut.
Politika aktuale duket se është në përpjekje për të përmbushur pritshmëritë e popullsisë, e cila është e zhgënjyer nga dështimet për të kontrolluar fluksin e emigrantëve. Kjo po ndodh në një kontekst ku retorika ksenofobe ka rritur natyrshëm frikën dhe pakënaqësinë, ndikuar edhe nga populizmi dhe premtimet e Brexit-it. Asnjëra prej partive kryesore në pushtet nuk ka parashtruar një politikë të qëndrueshme që të adresojë nevojat humane të emigrantëve, dhe as që mund të parashikohen përmirësime në këtë front.
Kryeministri Starmer, i cili po operon nën survejimin e sondazheve të opinionit, gjendet përballë një sfide të madhe për të balancuar nevojat e votuesve dhe angazhimet ndaj të drejtave të njeriut. Dështimi për të oferuar një zgjidhje të efektshme ka çuar në një përkeqësim të qëndrimit britanik ndaj emigrantëve. Edhe konservatorët dhe laburistët, përballë frikës së humbjes së mbështetjes elektorale, duket se po i japin përparësi politikës mbi humanizmin, duke radikalizuar qëndrimet ndaj atyre që kërkojnë strehim.
