Zjarri i përmassave të mëdha që shkrumboi fshatrat e Gramshit për tri ditë radhazi ka lënë pas një peisazh tragjik. Shtëpitë janë shkatërruar, qindra bagëti janë djegur, dhe mijëra hektarë pyjesh të mbuluar me pishe janë përfshirë nga flakët. Ky shtet i gërryer ka humbur jo vetëm pasuritë materiale, por edhe punën e shumë viteve për të ndërtuar një jetë normale.
Një nga banorët e prekur, Skënderbegasi, shprehet se janë dëshmitarë të një ferri. “Do të duhet shumë kohë që ky përjetim të shlyhet nga kujtesa jonë,” thotë ai, duke reflektuar mbi traumat që kanë përjetuar ata dhe komshijtë e tij. Pas zjarrit, banorët kanë drejtuar sytë nga shteti për ndihmë, megjithëse me një ndjenjë mosbesimi, duke u shpresuar të paktën një asistencë.
Aktualisht, më shumë ekipe punonjësish janë në fshat se sa banorë. Ekipet po punojnë për të groposur kafshët e djegura, rikthyer energjinë elektrike dhe ujësjellësin, si dhe për të shpërndarë ndihma. Megjithatë, rikthimi në normalitet do të jetë një proces i gjatë dhe i vështirë, jo vetëm për banorët e prekur, por edhe për natyrën që ka pësuar dëme të mëdha.
Përveç dëmeve të menjëhershme, ka një shqetësim të madh për riciklimin e mjedisit pas kësaj katastrofe. Pyjet e djegura janë një thesar natyror që do të kërkojë shumë vite për t’u rikuperuar, dhe ky është një tjetër faktor që e bën rikthimin në normalitet edhe më të vështirë.
Banorët e Gramshit përballen me realitetin e hidhur të humbjeve të mëdha, ndërsa shpresat e tyre varen nga veprimet e shpejta dhe efikase të qeverisë për të rivendosur jetë normale në këtë rajon të shkatërruar. Tashmë, ata po përballen me një të ardhme të paqartë, duke shpresuar për ndihmë dhe mbështetje.
