Elvis Zoto, një 22-vjeçar shqiptar, është përballur me një vendim deportimi tre vjet pas mbërritjes së tij në Britaninë e Madhe, ku hyri ilegalisht me gomone. Ai u dënua me 2 vjet e 9 muaj burg për trafikim droge, duke u përfshirë në tregun e drogës pas mbërritjes. Megjithatë, ai përpiqej të vononte procedurën e deportimit duke pretenduar se ishte viktimë e trafikimit të qenieve njerëzore dhe kishte ende një kërkesë azili në pritje.
Historiakisht, Zoto publikonte në rrjetet sociale udhëtimin e tij të paligjshëm, madje duke treguar se si kaloi Kanalin me ndihmën e një kontrabandisti, duke e përshkruar atë si një “udhëtim të lehtë”. Pas mbërritjes, ai kërkoi azil dhe u vendos në një hotel të katër yjeve në Basingstoke, por arriti të largohej brenda dy ditësh. Kërkesa e tij për azil, megjithatë, u konsiderua e tërhequr nga Ministria e Brendshme.
Në nëntor 2023, Zoto u arrestua nga Policia e Essex për drogë, si rezultat i një ndalese rutinë. Ai u shpall fajtor në prill 2024 dhe përballoi procedurat automatike për deportim. Pavarësisht kësaj, kërkesa e tij për azil mbeti një çështje inkuadrimi, e cila i dha atij një shans për apel.
Në korrik 2025, Gjykata e Lartë rrëzoi apelimin e tij dhe miratoi dëbimin, duke theksuar dobësitë e sistemit të azilit britanik. Aktivistët shprehën shqetësimin e tyre për këtë rast, duke e parë atë si një shembull të nevojës për reforma në politikat e imigracionit për të parandaluar abuzime dhe përfshirjen e emigrantëve në rrjete kriminale.
Rasti i Zotos ilustron një nga ngjarjet e shumta që përfshijnë emigrantë të rinj në aktivitet kriminal dhe sjell në pah tensionet midis sistemit të azilit dhe realitetit të ngjarjeve që ndodhin pas mbërritjes në një vend të ri. Reformat e nevojshme po bëhen gjithnjë e më urgjente për të garantuar mbrojtjen e të drejtave të emigrantëve.
