Në Delvinë, një banore e quajtur Miranda ka bërë të qartë se nuk ka intentione të lërë shtëpinë e saj, përkundër situatës së vështirë që po përballet. Në një bisedë me gazetaren Kristi Gongo, ajo ka shprehur dhimbjen dhe nostalgjinë që ndjen për shtëpinë e saj, ku dy dekadat e kaluara janë mbushur me kujtime të çmuara. Miranda tha se ndjehet e lidhur emocionalisht me shtëpinë dhe për këtë arsye, është e palëkundur në vendimin e saj për të mos u larguar.
“Kam gjithë kujtimet e mia këtu. Më dhimbset shtëpia. Më bërtasin të gjithë që të iki, por nuk mundem dot,” shprehet banorja, duke theksuar se ndjenjat e saj janë të forta. Shtëpia për të nuk është thjesht një strukturë, por një vend ku është ndjerë e sigurt dhe e lumtur për shumë vite.
Një tjetër çështje e rëndësishme që Miranda përmendi ka qenë reagimi i organeve kompetente në momentet kritike. Ajo kritikoi faktin që nuk ka pasur ndërhyrje me avionë për të zgjidhur situatën e zjarrit që çoi në këto ndodhi dramatike. Miranda shpreh shqetësim për mungesën e mbështetjes dhe reagimit të shpejtë nga autoritetet, gjë që sipas saj ka ndikuar rëndë në situatën e banorëve të zonës.
Kjo histori e Miranda-s është një reflektim i situatave të vështira me të cilat po përballen shumë njerëz në rajon. Pavarësisht kërkesave për të lënë shtëpitë e tyre, ata mbeten të lidhur emocionalisht me vendet ku kanë kaluar një jetë të tërë. Gjatë bisedës me gazetaren, Miranda përjetohet si simbol i një zajednice që përballet me sfida të mëdha dhe e cila është e vendosur të ruajë gjithçka që ka, pavarësisht rreziqeve që i kanosen. Kjo situatë ngre pyetje rreth mbështetjes dhe përgjegjësive të autoriteteve në raste emergjencash.















