ITALIA- “The European Conservative” ka publikuar një artikull ku flitet për marrëveshjen për emigrantët mes Italisë dhe Shqipërisë. Në artikull shkruhet se pakti, i cili i lejon Italisë të transferojë dhe përpunojë kërkesat për azil në qendrat e vendosura në territorin shqiptar, u prezantua nga qeveria italiane si një mjet inovativ për të penguar mbërritjet masive në të gjithë Mesdheun.
“The European Conservative” thekson se që nga nënshkrimi i tij në vitin 2023, pakti është hasur në pengesa të shumta ligjore, duke detyruar ndryshime të përsëritura. Sipas artikullit, pengesa më e fundit dhe më e rëndësishme është raporti nga Gjykata e Kasacionit, i cili vë në dyshim hapur ligjshmërinë e procedurës.
Gjithashtu “The European Conservative” shton se gjykata paralajmëron për paqartësinë në përkufizimin e “emigrantëve” dhe shkeljen e mundshme të të drejtave themelore të garantuara nga Kushtetuta italiane, ligji i BE-së dhe traktatet ndërkombëtare.
Në artikull përmendet fakti se një nga kritikat më të rëndësishme ka të bëjë me mundësinë e ndalimit të zgjatur pa një bazë të qartë ligjore gjë që mund të përbëjë ndalim arbitrar dhe mungesën e mbrojtjeve procedurale në tokën shqiptare.
“Beteja ligjore sapo ka filluar. Edhe pse mendimi i Gjykatës së Kasacionit nuk është detyrues, ai mund të krijojë një precedent në gjykatat e shkallës së parë dhe madje të hapë rrugën për në Gjykatën e Drejtësisë të Bashkimit Evropian”, shkruan “The European Conservative”.
Artikulli i plotë i “The European Conservative“:
Marrëveshja e emigracionit e nënshkruar midis Italisë dhe Shqipërisë nxjerr në pah ndarjen në rritje midis institucioneve kombëtare dhe establishmentit evropian në lidhje me trajtimin e emigracionit të paligjshëm. Ndërsa Komisioni Evropian dhe disa shtete anëtare janë gjithnjë e më shumë dakord dhe madje kopjojnë, këto zgjidhje ekstraterritoriale, qeveria e Giorgia Melonit po përballet me një sfidë ligjore të nivelit të lartë në vend: një mendim nga Gjykata Supreme e Kasacionit, gjykata më e lartë e Italisë, që e shpall protokollin jokushtetues dhe të papajtueshëm me ligjin evropian.
Pakti, i cili i lejon Italisë të transferojë dhe përpunojë kërkesat për azil në qendrat e vendosura në territorin shqiptar, u prezantua nga qeveria italiane si një mjet inovativ për të penguar mbërritjet masive në të gjithë Mesdheun. Megjithatë, që nga nënshkrimi i tij në vitin 2023, ai është hasur në pengesa të shumta ligjore, duke detyruar ndryshime të përsëritura. Pengesa më e fundit dhe më e rëndësishme është raporti nga Gjykata e Kasacionit, i cili vë në dyshim hapur ligjshmërinë e procedurës.
Gjykata paralajmëron për paqartësinë në përkufizimin e “emigrantëve” dhe shkeljen e mundshme të të drejtave themelore të garantuara nga Kushtetuta italiane, ligji i BE-së dhe traktatet ndërkombëtare. Një nga kritikat më të rëndësishme ka të bëjë me mundësinë e ndalimit të zgjatur pa një bazë të qartë ligjore gjë që mund të përbëjë ndalim arbitrar dhe mungesën e mbrojtjeve procedurale në tokën shqiptare. Raporti nuk arrin të shpjegojë pse ndalimi i një personi që përpiqet të hyjë në një vend ilegalisht përbën ndalim arbitrar.
Paradoksalisht, ndërsa qeveria italiane duhet ta mbrojë protokollin para gjyqtarëve të saj, institucionet evropiane jo vetëm që përmbahen nga dënimi i tij, por e shohin atë në mënyrë të favorshme, gjithashtu si një mënyrë për të qetësuar segmentet e elektoratit që janë gjithnjë e më të zhgënjyer me politikat aktuale, përfshirë edhe eurofilët më të zjarrtë.
Brukseli po e ndjek këtë eksternalizim të kontrollit të emigracionit me një interes në rritje, i cili përputhet me trendin e përgjithshëm të shndërrimit të vendeve të treta në “tamponë” për emigracionin në kontinent. Pakti i fundit Evropian për Emigracionin dhe Azilin përfshin gjithashtu masa të ngjashme, megjithëse me më shumë mbrojtje ligjore. Megjithatë, nuk përmendet ulja e emigracionit apo parandalimi i miliona njerëzve që të mbërrijnë në Evropë pa nevojë. Krejt e kundërta: tendenca është legalizimi i emigracionit të paligjshëm me çdo mjet të mundshëm.
Ky standard i dyfishtë zbulon një kontradiktë: ajo që tolerohet dhe madje inkurajohet në nivel evropian i nënshtrohet një shqyrtimi të rreptë gjyqësor në nivel kombëtar. Giorgia Meloni, e cila e ka bërë kontrollin e emigracionit një nga shenjat e saj dalluese politike, e gjen veten të bllokuar midis mbështetjes së jashtme dhe rezistencës së brendshme. Ministri i Çështjeve Evropiane Tommaso Foti nuk hezitoi të denonconte “obstruksionizmin” gjyqësor. Në të njëjtën kohë, Forza Italia shkoi deri aty sa akuzoi sektorin gjyqësor se është infiltruar nga aktivistë të së majtës ekstreme.
Beteja ligjore sapo ka filluar. Edhe pse mendimi i Gjykatës së Kasacionit nuk është detyrues, ai mund të krijojë një precedent në gjykatat e shkallës së parë dhe madje të hapë rrugën për në Gjykatën e Drejtësisë të Bashkimit Evropian.
