ANGLI- Kryeministri britanik, Keir Starmer ka vendosur të kopjojë homologen e tij italiane, Giorgia Melonin sa i përket luftimit të emigracionit të paligjshëm. Starmer po planifikon të dërgojë emigrantë të paligjshëm jashtë vendit ashtu si vepron Meloni duke krijuar kampe në Shqipëri.
Kryeministri britanik mori menjëherë miratimin e OKB-së ndërsa Melonit iu desh të “luftonte” për këtë plan pasi u pengua tre herë të transferonte emigrantë në dy qendrat e pritjes të hapura në Gjadër dhe në Shëngjin. Pak ditë më parë në Gjadër janë dërguar 40 emigrantë ku njëri prej tyre u dërgua sërish në Itali pasi u vërtetua se ai nuk mund të qëndrojë në ambientë të mbyllura.
Plani Meloni megjithatë ka dhënë një shembull. Kryeministri britanik tani po planifikon të zhvendosë migrantët që nuk mund të marrin statusin e refugjatit jashtë vendit. Objektivi i tij është të ndalojë atë që për anglezët gjithnjë e më shumë duket si një pushtim. 162 varka që kaluan Kanalin Anglez nga janari deri në prill po digjen, duke shkarkuar 9099 emigrantë në brigjet e Albionit, 81 për qind më shumë se në të njëjtën periudhë të vitit 2023.
Në Itali, emigrantët e paligjshëm që kanë zbritur këtë vit në 12,191, më shumë se në Mbretërinë e Bashkuar. Meloni, për një arsye apo një tjetër, e gjeti rrugën e bllokuar pas inaugurimit të dy CPR-ve në Shqipëri. Dhe atij iu desh të luftonte për të marrë miratimin e Presidentes së Komisionit Evropian, Ursula von der Leyen.
Keir Starmer ka dërguar Sekretaren e Brendshme Yvette Cooper për të diskutuar me Komisionerin e Lartë të Kombeve të Bashkuara për Refugjatët mundësinë e dërgimit të azilkërkuesve në “qendrat e riatdhesimit” jo vetëm në Shqipëri, por edhe në Serbi, Bosnje dhe Maqedoninë e Veriut. Sigurisht, me kusht që të drejtat e njeriut për mysafirët të respektohen në këto qendra.
Propozimi i Doëning Street përfshin “rimbursime” për kombet që pranojnë emigrantë, kërkesat e të cilëve për azil në Mbretërinë e Bashkuar janë refuzuar. Plani përshkruhet si një “rrugë e sigurt dhe e ligjshme zhvendosjeje” për të ndaluar mbërritjet. Për më tepër, më 4 korrik të kaluar, Keir, pas fitores triumfuese elektorale që i dha Partisë Laburiste 411 nga 650 vendet në Dhomën e Komunave dhe kontrollin e parlamentit, e kishte shpallur Projektin e Ruandës në kërkim nga paraardhësi i tij konservator Rishi Sunak “të vdekur dhe të varrosur”.
Dërgimi i azilkërkuesve në vendin afrikan nuk ishte i mundur, por dërgimi i tyre në Ballkan ishte. E vetmja gjë që ka rëndësi është që kjo të bëhet nga një qeveri socialiste dhe me lejen e OKB-së. “Burimet qeveritare – shkruan Daily Mail – thanë se mbështetja e OKB-së për planin është thelbësore, duke pasur parasysh kundërshtimin e UNHCR-së ndaj Projektit të Ruandës”. Dhe, sipas The Times, “do të sigurojë mbulimin e nevojshëm kundër çdo sfide ligjore dhe gjithashtu do të ndihmojë politikisht me deputetët e krahut të majtë që mund të kenë rezerva.”
Dhe, meqenëse deportimi i emigrantëve të paligjshëm është i mundur, por varet nga kush e bën atë, Holanda po ecën përpara me punën dhe ka kontaktuar me qeverinë e Ugandës, “fqinjës” së Ruandës. Ndërkohë në Londër për Pashkë është pastruar qyteti i tendave përballë ëestminster. Emigrantët klandestinë mblodhën çantat e shpinës dhe kuti kartoni dhe lëvizën nëpër qoshe, një tjetër emigrant u mbyt në Kanalin Anglez dhe 297 njerëz të dëshpëruar zbarkuan në Lampedusa. Nga Anglia në Siçili dilema është gjithmonë e njëjtë. Çfarë duhet bërë?
Observatori i Migracionit i Universitetit të Oksfordit vlerëson se ka midis 800,000 dhe 1.2 milionë migrantë të parregullt në MB. Në katër vitet e fundit, kanë mbërritur 175,000 emigrantë “të paautorizuar”, 78 për qind e të cilëve kaluan Kanalin me varka të vogla dhe gomone. Britania ka numrin e dytë më të madh të emigrantëve të paligjshëm në Evropë pas Gjermanisë. E treta është Italia: 458 mijë emigrantë të paligjshëm.
